küçükken devamlı yemenin verdiği alışkanlıktan mıdır, yoksa o eşsiz tadından mıdır nedir, insan kaç yaşına gelirse gelsin önüne konan o cici bebe bisküvisinden yemeden asla duramaz. garip bir çekiciliği var bunun yahu...
o kalitede başka biskuvi olmamasından mütevellit ortaya çıkan yoksunluk durumu sonucu genç bünyelerin kendinlerine bulduğu yoksunluk giderici. çok güzel oluyor meret, ne yapsın genç kitle? hatta eti cici bebe'nin büyük boyutluları çıksın, ağzı doldursun.
eşşek kadarım, herif değilim ama hala eti cici bebe olsun ülker hero mudur nedir adı ondan olsun yerim yani acımam en sevdiğim tıkıştırmalıklar arasınada girer.
eşek kadar heriften ziyade, içindeki çocuğu katletmemiş olup da hala bu güzellikten faydalanan insan demenin daha doğru olacağını düşündüğüm hadise. üniversite yıllarımda derslere giderken, an itibariyle işe gidip gelirken ve hatta ne zaman bir markete gitsem gözüme kestirdiğim güzel tadı olan bisküvi.
o kalitede başka bisküvi olmamasından kaynaklanan eylemdir.
Hele muzlusu var ki, tadından yenmez.
Bizim beş tane üniversiteye giden eşek kadar herif olarak oturup yemişliğimiz vardır yani.
(bkz: eti cici bebe)
eşek kadar olmuş ve çocukluğunda en az bir kere eti cici bebe' nin tadına varmış kişilerin maziyi yad etme ihtiyacından değil de önlenemez bir bağımlılıktan kaynaklanan yoksunluk durumuna yenik düşüp gördüğü yerde eti cici bebe yemek. Hatta bazen akraba konu-komşu çocukları için gıda olan ama ona "bak bak bak kuş gelmiş" denerek önündeki tabaktan iki-üç tane aşırıldığı tarafımca gözlenmiştir. ister eşek kadar ister fil kadar olunsun, boya posa bakmadan yenilen bol kalorili bisküvi. Muzlusu güzel değil.
muzlusunun çıktığı şu dönemde engel olunamayan lezzetli aktivitedir. animasyonda, ratatouille yemiş yaşlı başlı adamın çocukluğa dönüşü gibidir. hemen ardından annenin, 'aferin oğluma!' deyip, muhallebi ile ödüllendirmesini hayal ettirir.
itiraf etmesi cesaret isteyen aktivitedir. sozluk itiraflarindan bahsetmiyorum; soyle bir arkadas meclisinde yerse itiraf edin. sonra diger itiraflar da gelir diye dusunuyorum.
içinde yumurtadır, şekerdir, unudur, sütüdür, envai çeşit şeysi bulunan bu bisküvicikleri yaşamının her evresinde yeme işidir. süte batırıp yemiyorsanız suç değildir.
yüksek vitamin ve mineral kaynağı olduğu için kimi zaman gereklidir.
askerde, denetleme öncesi yardırma döneminde, protein tozuyla karıştırılmış süt eşliğinde bolca yemişimdir.
ayrıca başına gelen var mı bilmiyorum ama bisküvinün markası kişiliği etkilemez.
