aslında gerici bir adım olan evlenmenin simgesel değeri nedeniyle değer görmüş olması sayesinde içinde bulunduğu öneri, talep. evlilik, ataerkil toplum yapısının bir dayatması olarak var olmuş olmasına rağmen günümüzde simgesel bir değeri vardır. ayrıca devlet denen kurumlarda hayatımızı sürdürdüğümüz için evlilik gerçekleştirmiş çiftlere bu devlet hak ve ayrıcalık tanıma yetkisine sahiptir. bu yüzden eşcinseller de evlilik hakkı istemektedir. artık "eşcinsel evlilik" kavramı, kendine has bir değer kazanmış olup özgürlüğün ve özgürlükçülüğün simgesi haline gelmiştir. kısaca geçmişini ve üzerine düşüncelerimi de şöyle özetleyeyim: eşcinsel birliktelik kavramı, dünya literatürüne 1989 yılında girdi. medeni birliktelik adıyla, danimarkada, eşcinsel çiftlere yasal birliktelik yolu açıldı. 2001de ise hollandada evlilik adıyla resmen birlikte olmalarına izin verildi. bugünkü dünyada 12 ülkede, amerika ve meksikanın toplam 9 eyaletinde eşcinsel evlilik serbestken; 20 ülkede ve avustralya, meksika, amerika ve venezuelanın toplam 17 eyaletinde medeni birliktelik adıyla yasallaştırılabiliyor. bunların yanında, 50ye yakın ülke ve 20 kadar eyalette halen eşcinsel evlilik tartışmaları sürüyor. diğer taraftan ise türkiye gibi geri kalmış ülkelerde de, bir bakan çıkıp bu hastalıktır, tedavi edilmelidir. diyebiliyor. neyse ki arap yarımadasında ya da afrikada değiliz. zira orda birçok ülkede ölüm cezasından para cezasına uzanan bir yelpazede eşcinsellik cezalandırılabiliyor. peki, eşcinsel evliliğe izin verilmeli midir, verilmemeli midir? bu soruyu yanıtlamak için de ensest evlilik tartışmasında sorguladığımız gibi öncelikle devletin ne olduğunu sorgulamamız gerekiyor. devlet, bireylerin tek tek yapamayacağı şeyleri yapmak için para toplayıp bunları bir kuruma yaptırması, kendine bir hizmetkâr yaratmasıyla ortaya çıkmıştır. devlet, benim hizmetkârımdır. devletin başkalarının hakkını korumayı amaçlayan kısıtlamalardan fazlasını yapması meşru değildir. kim, nasıl, hangi hakla hayır, siz ikiniz de erkeksiniz. siz evlenemezsiniz! diyebilir? devlet kısıtlayamaz, ya bireyler? bu yaz amerikadaydım ve televizyonda her gün eşcinsel evlilik ve eşcinsellerin askerlik durumları tartışılıyordu. hatrımda kalan en mantıklı konuşma şuydu: eşcinsel evlilik karşıtı bir papaz, ben eşcinsel evliliğe karşıyım. dedi. karşısında bulunan insan hakları savunucusuysa cevaben, eşcinsel evliliğe karşıysan, bir erkekle evlenmezsin, olur biter. dedi. evet, çok doğru. eğer eşcinsel evliliğe karşıysanız, hemcinsinizle evlenmeyin, ama hepsi bu kadar. beni kısıtlamaya kimsenin hakkı yok. buna cevaben çocukların eşcinsel çiftleri görmesinin olumsuz olacağını ve devletin ve toplumun bu çocukları korumak için eşcinsel evliliği sınırlandırabileceğini söyleyenler oluyor. burda, eşcinselliğin özentiyle ortaya çıkmayacağını, genetik faktörlerin etkisini açıklamayacağım. hamaset nutukları atmayı bilenler, birkaç sözcüğü googlelayarak bunların tamamına erişebilir. ben diğer taraftan bakarak, tartışma boyutunda birkaç şey söylemek istiyorum. eşcinsellik artık bilinmez bir şey zaten değildir. çocuklarının etkilenmesini istemeyen aileler başta interneti, ardından televizyonu, ve gazeteleri çocuklarına yasaklamalıdırlar. ayrıca eşcinsellik de yasal suç değil türkiyede, bunun suça dönüşmesi ve cezalandırılması için çalışmalıdırlar; zira birçok yerde iki erkek/iki kadın el ele gezebiliyor. diğer taraftan ise tüm bunları yapmaktansa, çocuğuna cinsel yönelimlerden bahsedebilir, çocuğun empoze edilen toplumsal olgulara zıt bir manzarayla karşılaşmasını engelleyebilirler. eşcinselliği, çocuğun gözünde normalleştirirlerse, çocuk da psikolojik bunalım yaşamayacak, bocalamayacak, özenmeyecektir. eğer gerçekten eşcinselse bunu kendinden utanmadan söyleyebilecek; heteroseksüelse, eşcinsel dostları olabilecektir.
insanların homofobilerini tükürük saçarak yazdıkları bu ortamdan çok daha eşit bir ortama gitmek için gerekli olan haktır.
öncelikle eşcinsel ailelerden eşcinsel çocuklar yetişmesi oranı çok çok düşükken, heteroseksüel ailelerden eşcinsel çocuklar yetişme oranı (bkz: ben) çok daha yüksektir, unutmayın ki türkiye'de gabile gibi uyduruk bir gey lezbiyen biseksüel sitesinde 350.000'i aşkın üye var, kendini kabullenememiş veya siteye üye olmamış eşcinselleri, transları da düşünürsek hiç de azımsanacak bir nüfus değildir, ve eşcinsel evlilik yasal olmadığına göre tümü hetero ailelerden doğmuştur. sokaklarda öpüşen eşcinsel çiftleri görmek için evlilik hakkı verilmesi şart değil, ben hala görebiliyorum.
bazı denyoların dediği gibi evliliğin esas amacı üremek falan değildir, birliktelik ve aidiyetin topluma duyurulması ve evlilik kurumunun getirdiği yasal sonuçlardır esas amaç. üremek istedikten sonra yumurtalıklar döllenirken evlilik cüzdanı sormuyorlar.
isteyen istediğiyle yatar, istediği gibi yaşar, biz dalga geçeriz, rahatsız oluruz belki ama bu sadece kendi sorunumuzdur. bu en basit ve doğal haktan yararlanabilmek herkesin hakkıdır.
elbette çocuk evlat edinme haklarının falan olmaması gereklidir zira düşünürsek kendilerini nasıl bir kadın ve bir erkek büyüttüyse, her çocuğun da bir kadın tarafından annelik ve bir erkek tarafından babalık görme hakkı olduğu kesindir.
edit: ayrıca evlilik toplumsal değil kişisel bir kurumdur. çiftin davranışları topluma zarar verirse bu yasalarca incelenebilir ki, yasalar da toplumun s.kinin keyfine değil, mantık çerçevesine göre yapılır. "beni rahatsız ediyor" bir bahane veya geçerli bir açıklama değildir. yoksa tecavüze uğrayan kızı bile kaldıramayan bir toplum var ülkemizde veya istediği ile birlikte olan bir kızı kaldıramayan. yasaları toplumun kafasına bırakırsan zaten .rrağı yersin.
ingilterede var böyle bir olay. bigün tren bekliyorum soldan bitakım sesler geldi bi döndüm 40lı yaşlarda 2 herif sakallı makallı öpüşüyorlar amıakoyum sizin ejdadınızı skm diyip gittim, ben midesiz biriyim ama benim bile midem bulandı amk. benim çocumun karımın yanında böyle bir olay vuku bulsa kuran çarpsın bıçaklarım onnarı.
eğer böyle birşey kabul edilirse bazı gerizekalılar hala ne olacağının farkında değiller. el ele tutuşan kızlar, öpüşen erkekler görürsünüz sokakta. böyle ortamda yetişen çocukları bir düşünün. bilinç altlarına bu tür şeyler yerleştiği zaman alın size eşcinsel bir nesil.
nefret söylemlerini pis pis kusan homofobiklerin nasıl evlenmeye hakkı varsa; sevdiği erkekle yasal bir bağlılık isteyen bir erkeğin de evlenme hakkı vardır.
evliliğin sadece üremek için olduğunu düşünüyorsa da bir insan evlenebilir!
ki evlilik üremek içinse o zaman üreyebilen bütün hayvanları evlendirelim.
evlilik deyince hetero birinin aklına üremek geliyorsa zaten sakin olun şampiyon heterolar; eşcinseller bir hayatı paylaşmak ve sevmek istiyor.
tuhaf niyetlerinizden arınırsanız ve insan olursanız, bir gün sizde sevgi, emek ve paylaşmak için evleneceğiniz insanla karşılaşırsınız.
evlilik haklarıyla ilgili hiç bir itirazım yok. ancak evlat edinebiliyor olmalarını doğru bulmuyorum. eşcinsel bir evliliğin sağlayacağı ortam çocuk yetiştirmek için son derece uygunsuz. hem gelişimi açısından olumsuz sonuçlar doğuracaktır hem de sosyalleşirken toplum nedeniyle çok fazla olumsuz etkenle karşılaşacaktır.
Toplumun ahlak anlayışını ayaklar altına almaktır. (benim değil dikkat edin toplumun) Toplumda, özellikle bizim toplumumuzda asla kabul edilemeyecek bir durumdur. Ev sahibi ev vermez, komşular rahatsız eder falan filan. Evlilik hakkı verildiğinde evlatlık alma hakkı da verilmesi gerekir. Uzun iştir. Ayrıca Türkiye'de televizyon kanallarında "şerefsiz, it" gibi kelimeler bile yasaklanıyor, uyarlama dizilerde orijinalinde gay olan çiftler / karakterler ne hikmetse heteroseksüel yapılıyor. Yani sonuç olarak Türkiye açısından düşünüyorsak bence arkadaşlar hiç düşünmesin, olmaz, olabilemez.
evlilik eşcinsellerin iddia ettikleri gibi kişisel bir eylem ya da durum değildir. kişisel olan kimin kiminle yatıp kalktığıdır. evlilik ise toplumsal bir kurumdur. toplumun en küçük hücresi ailedir. aile ana, baba ve çocuklardan oluşur. eşcinseller evlense dahi aile olamazlar çünkü çocuk yapma yetenekleri yoktur. aklı başında hiçbir devlet adamı da evlât edinmelerine izin vermez. bunun da nedeni çocukları olağana ve doğala en yakın yetiştirmektir. iki anası olan çocuk bu durumun çok dışındadır.
şimdi... ortada hiç kimsenin karışamayacağı yatak odası; devletin karışabileceği toplumsal huzur ve herkesin karışabileceği sağlıklı bireyler olmaları gereken çocukların yaşantıları var. sizce de eşcinsel evlilik saçmalık değil mi?
Eşcinsel insanların seks hayatlarının çok partnerli bir esasa dayandığı düşünülürse, kime ne getireceğini anlamadığım eylem.
Evlilik birbirine sadakat ve kendine hakim olma ilkeleri üzerine kuruludur. Tanıdığım iki üç eşcinsel arkadaşın anlattıklarına ve Taksim'deki gay ortamlarına bakılırsa damatla gelinin (??) düğünde davetlilere, şeker tutan çocuklara bile sarkmaları muhtemel.
Not: Amacım aşağılamak veya alay değil. isteyen kız erkek herkes günde iki yüz kişiyle yatabilir. Ben sadece böyle bir serbestliğin olduğu ortamda evlilik müessesinden ne beklediklerini sorguluyorum. Ha biz açık çiftiz aramıza boyuna üçüncü dördüncü beşinci alırız derlerse bilemem *
zaten eşcinsel hayat yaşıyan insanların niye evlilik cüzdanı arayışına girdiklerini merak ettiren hak arayışıdır.bu ülkede meşhur eşcinsel sayısı bu kadar fazla ve ön planda iken evlilere maaşmı bağlanıyor diye sorulması gerekir.
her eşcinsel insana tanınması gereken haktır. insanların seçimi bu sonuçta. illa yasal olan ülkelere gitmek zorunda kalan çok fazla eşcinsel var. evlilik her insanın hakkı ise, eşcinseller çoğu ülkede insandan sayılmıyor bu hakkın tanınmamasından. yazık.
