baş belası bir olay. eğlendikçe ne kadar mutsuz olduğumun, aslında eğlenemediğimin farkına varıyorum. oynuyorum zıplıyorum gülüyorum espri yapıyorum ama tık yok. benzin iki dakikada bitiyor mecalim yok. gün geçtikçe bu oyalanmaları da yavaş yavaş düzgün yerine getirebilme kabiliyetimi yitiricem. dibine dibine vuruyorum anlamsızlığın.
