2009 kpps türkiye birincisi fizik öğretmenliği mezunu ancak yapılan alımlarda 1 kişilik dahi kadro açılmayınca arkadaş boşta kaldı.ne yapsın polis olmasında.
şahsımın bizzat yaşadığı tecrübedir. 4 yıl ailemden uzakta yatılı olarak öğretmen lisesi okudum, sonra ankara'da türkçe öğretmenliği, şimdi ise 11 nisan'da başlayacak 10. dönem pomem'i bekliyorum. hadi hayırlısı.
amasra'ya yaptığımız geziden dönüyoduk. bilenler bilir,
amasra' nın hemen çıkışı epeyi dolambaçlı, şarampollü üstelik çift yönlü bi yol.
otobüstür, tırdır bu tarz büyük araçlar yanyana geçerken biri durup öteki geçmeli,
yoksa geçilmiyo zaten.
konumuza dönersek biz de okulumuzun bize verdiği bir zamanların efsane otobüsüyle yokuşu tırmanıyoruz. (bkz: prenses)
bizim şoför karşıdan gelen tır geçsin diye yolun iyice sağına yani şarampol olan tarafına yanaştı hatta
durdu. tabi nerden bilsin karşıdan gelen tırcının psikopat gibi geleceğini.
bu dana geçerken bizim aynayı aldı, 10 santim daha kaysa araç, şoförle arkadaki bi kaç sıra öğrenciyi de
biçecekti.
ülen bi sürü hır gürden sonra bu yavşağın patronu geldi arabayla utanmadan "ya frene basmasaydı da sizi
biçse, şarampole yuvarlasa napcaktınız!" gibi bi laf etti.
biz de teşekkür ettik kendisine bizi şarampole yuvarlamadıkları için. ne denir ki böyle bi öküze!
velhasılı polis geldi. bi sürü ıvır-zıvır işten sonra azcık sohbettik ettik memurlardan biriyle.
adam ankara dtcf sanat tarihi mezunuymuş! oha!
abi hayırdır! anlattı tabi. işsizlikten, sanat tarihi bölümünün iş bulamamasından dem vurdu.
kaç yıl kadro açılmamış bunun zamanında. "napim polis oluyim dedim ben de." dedi.
"şimdi olsa ders verecek durumdayım alanımda. ama kime veriyim!" diye ekledi.
biz de zaten bi dakka durmayan yağmur yüzünden bok gibi geçen gezinin üstüne kaza yapıp, üstüne
bi de bu amcamızın az biraz üzücü hikayesini dinledikten sonra iyice sikilen gelecek umutlarımızı
da yanımıza alıp safranbolu'ya gittik.
türkiye nin utanç duyması gereken konularından birisidir. 300 bin öğretmen açığı varken, öğretmen yerine polis alırsan bu ülkede hiçbir şey daha ileriye gidemez.
adile sadullah mermerci pomem'i kazamış olmamla dahil olacağım gruptur. tesadüf ki aynı bölümü bitirdiğim ev arkadaşıma da aynı okul çıktı. öğretmen olsak sittin sene bir araya gelemezdik, ama 6 ay daha aynı mekanda takılacağız.
