kim ne derse desin, takdirmiş teşekkürmüş okumayı sökmekmiş lise veya üniversite kazanmakmış bunlar hep geçici kavramlar. asıl önemli olan eğitimin ailede verilişi, o dönemde başlanması. bu eğitimden yoksun olan kişilerin gelecekleri parlak olmaz efendim.
özellikle şimdiki türk kızları mesela. ailesine bile söz geçirir duruma gelmişlerdir. anneye bağırmalar, babaya küfür etmeler vs. bizim zamanımızda saygıda kusur etsek utancımızdan yerin dibine girerdik. ee ama ab'ye girecegiz azizim olur böyle şeyler değil mi.. avrupanın kölesi olduk, hem ailevi bakıma, hemde toplumsal bakıma ben ona yanıyorum...
ne yazık ki günümüzde çok büyük bir kesimin unuttuğu önemli kural.
z kuşağına bakıyorum. ben metroya binmek için inenleri beklerken bunlar inenlerin yolunu kapatıyor. yaşlılara yer vermemek için numara yapıyorlar. bağıra bağıra konuşmayı marifet sanıyorlar. arabalar için yeşil yanarken ağır ağır karşıya geçme yanlışına imza atıyorlar. başta büyükleri olmak üzere, insanlara saygı ve ince düşünceden uzaklar.
geçenlerde bir video izledim. ergenin teki öğretmenin karşısına geçmiş acayip hareketler yapıyordu. ben öğrenciyken öğretmenlerimizi dışarıda görsek bile saygımızı belli eder, yumuşak ve kibar konuşurduk.
bir de aileler: çocuk boş boş, bağıra bağıra konuşuyor, annesi, babası bunu susturmak yerine konuşmaya teşvik ediyor. uyardığın zaman da seninle tartışıyorlar.
bu saygısızlık, ince düşüncesizlik, görgüsüzlükte ailede eğitimin başlaması gerektiği gerçeğinin unutulmasının büyük payı olduğunu düşünüyorum.
eğer gerçekten geleneklere değer veriliyor olsaydı, cinselliği tabu olarak öğretmek yerine insanlara karşı nasıl davranılacağı öğretilirdi. şu anki yorucu atmosferde bulunmazdık.
