bu sözün sahibi bünyenin düşünmesi gereken aslında şu olmalıdır;
Tanrının insan sıfatlarına sahip olmadığı, dolayısıyla sinirlenmeyeceğidir.
Ayrıca kulundan emir alan tanrı'nın tanrılığı tartışılır..
-fikret abi hayırdır siyahlara bürünmüşsün.
+sorma rıza ateist oldum ben.
-abi ne diyosun yapma bu yaştan sonra kahve halkının karşısına nasıl çıkarsın? allahsız derler, ezerler seni.
+allahsızım ben rıza! çünkü allah diye bir şey yok rıza!
-abi n'oldu sana iki saat önce namaza giden adam nasıl bu hale gelir?
+allah varsa beni tam şu anda çarpsın rıza!
-....
+bak gördün mü? sen de ateist ol.
-harbi mi? alkol var mı sizde?
+sapına kadar.
-zina?
+ne diyosun oğlum zina zaten sevap.
-allaaaah ateist oldum ben.
+allaaaaah.
"kader: Allah'ın ebede kadar olacak şeyleri, bunların zaman ve yerini, özellik ve niteliklerini, nasıl ve ne zamanda olacaklarsa onların tamamını ezelde bilip bu bilgi doğrultusunda takdir etmesine denir. " tanımının doğruluğundan emin olduğu için rahatça ağzına geleni söyleyen kişi söylemidir. koskoca allah'ın bir angut için programda bir değişiklik yapmayacağını bildiği için bu kişinin kadere iman ettiği ve aslında ateist olmadığı bile söylenebilir.
normal bir ateistin söylemeyeceği şeydir.
inanan birinin bir ateiste/materyaliste
"hadi bana bir sinek yarat da göreyim o zaman" ya da
"şimdiki maymunlar niye insan olmuyor?"
demesi kadar saçmadır.
he normal bir ateist neden söylemez onu da bildireyim:
ateizmin dinlere oranla çok daha blim yanlısı olduğunu artık inkar etmiyoruz herhalde. bilime inanan, kafası bilimsel olarak çalışan (kafası bilimsel çalışmak ne demek lan * , neyse anladınız siz) birinin ağzından böyle bir cümle çıkmaz.
bir salak yüzünden yakmayın la hepimizi!
yaradan fikri olgunlaşmamış kişilerin söylecekleri dayanaksız cümledir. kendimizi duyulardan ayırınca, düşünen bir şey olduğumuzu açıkça biliyoruz. pek açık olarak anladığımız şeylerin hepsi doğrudur. eskiden hiç şüphe götürmez olduklarını sandığımız ve fakat sonra pek karanlık ve şüpheli olduklarını fark ettiğimiz birçok şeyler hakkında açık fikirlerimiz yoktu. pek açık olarak idrak ettiğimiz şeylerden bizi şüphe ettiren sebep, belki yaradanın bizi aldatmaktan hoşlanmasıdır. o halde eğer herhangi bir şey hakkında bir kesinlik elde etmek istiyorsak aldatıcı bir yaradanın var olup olmadığını incelemek lazımdır. doğruluk ve yanlışlık için fikirlerimizi bazı cinslere ayırmak lazımdır. düşüncelerimiz, ya fikirler, ya teessürler yahut da hükümlerdir. fikirler, oldukları gibi ele alınınca asla yanlış değildirler. teessürler de böyledir.
fikir olarak ele alınınca, nasıl oluyor sa fikirlerimizden bazıları diğerlerinen daha tam ve olgun oluyorlar? her fail illet hiç değilse eseri kadar olgunluk sahibidir. bundan bir fikrin tasavvurda olgunluğunu bizde ne gerçek ve ne de üstün olarak var olmıyan bir fikre malik isek bizden dışarıda bunun illeti olacak bir şey vardır. fikirlerimizin sayımıdır. yaradan fikri bize kendinden gelmez. yaradan vardır, sonsuzu yani yaradanı gerçek bir fikirle idrak ediyoruz. yaradan fikri yanlış fikir değildir. doğrudur. henüz sonsuzu anlamasak dahi, bu fikir yine doğru olmaktan geri kalmaz. hangi durum göz önüne alınırsa alınsın, yaradan fikri bize kendinden gelmez. her zaman var olduğumuzu farz etsek bile, hayatımızın devamının mahiyeti ispat ediyor ki bizi var kılan bir illet vardır. bu yaradandır. bu yüzden aldatıcı olmayacağı aşikardır.
Allah çarpmaz,bu konuyla ilgili bir başlık açmak bile saçmadır, bana göre.
Mevlana der ki;
ne olursan ol,
ister kafir ol, ister ateşe tap, ister puta,
ister yüz kere tövbe etmiş ol,
ister yüz kere bozmuş ol tövbeni.
gene gel,gene.
ateistim, aykırıyım, her türlü giderim var demeye çalışan insan repliği. sen bu yersiz duruşları yapınca cemi cümlemiz hayran oluyoruz sana arkandan öv öv bitiremiyoruz aferin. neyse gelelim mevzuya;
böyle vardı senin gibi bir ilahiyat mezunu prof. sonradan kafayı sıyırmış tabi diyor ki; "bir gün tuvallette iken fatiha okudum baktım çarpılmıyorum dedim bu din diyanet işleri boş." ulan şuursuz, mevzuya böyle kıçından yaklaşacaksak eğer ben seni üç cümlede biseksüel yaparım ruhun duymaz. *
mesele, eline al hayırlarda kullan denilerek verilmiş taşı, yukarıya doğru fırlatmandan ibarettir. şimdi sen diyorsun ki bak gördün mü taşı atıyorum yukarıya ama ses seda yok, gelen giden yok. bende sana diyorum ki; çok yukarıya fırlattın muhterem geriye dönmesi zaman alacaktır şüphesiz. taş attın, kaya olarak geri alırsın müsterih ol. nasıl mı bu kadar eminim;
6. Küfre saplananlara gelince, onları uyarsan da uyarmasan da onlarca aynıdır. iman etmezler.
7. Allah, onların kalplerini ve kulaklarını mühürlemiş; gözlerine de bir perde indirmiştir. bunların hakkı pek büyük bir azaptır
