hem sonsuz bir güce inanacaksın, hemde ben kendimi garantiye alayım diye inancaksın. yoh ya!
tanrı her şeyi anlayacak kapasitede ama senin bu çakallık dolu inancını anlayamayacak.
bu kendiyle çelişiktir zaten. ya varsayla bu işler olmaz.
ya vardır, ya yoktur. üçüncü halin imkansızlığı, bir şey kendiyle özdeştir. bunlar mantığın en temel ilkeleri zaten. daha başlangıçta sıkıntı varsa sorun büyüktür.
bir yaratıcının varolduğuna inanmamakla beraber, hayatında "kötü-yanlış şeyler olduğuna kanaat getirdiği şeyleri yapmış olan" insandır. bu yüzden hayatının insan ve doğaüstü bir güç tarafından kayıt altına alındığı düşüncesi bile kendisini korkutmaktadır. zaten deizm, ateizm ve agnostisizm ve bunların kolları yeni popülerleşmeye başladığı toplumlardaki insanların bilinçaltında yaşayan bu korkudan ve işlerine gelmeyen bazı kısıtlamalardan kurtulmak amacıyla seçilir. kendilerini köşeye sıkıştırmayı becerenler bu durumu farkına varacaktır. en önde gidenleri bile böyledir.
kafasına bir yaratıcının kesin varlığına dair bişeyler dank etmeye başlamış, akıllanmaya başlayan dinsiz söylemidir.
akıllı olun. bu karmaşık düzeni kuran biri var. o biri herşeyi bu kadar mükemmel yaratmışken o mükemmeliyetin içerisindeki "bunlarda cehennem ehli" denilenlerden olmayın...
BUGÜN CUMA
Bugün cuma;
Büyükannemi hatırlıyorum,
Dolayısiyle çocukluğumu.
Uzun olaydı o günler;
Yere düşen ekmek parçasını
Öpüp başıma götürdüğüm günler.
O zaman da inandığım gibi,
Sahiden bir öbür dünya varsa eğer,
Orada da cumaysa bugün,
Başında bulutlardan beyaz örtüsü,
Büyükannem namaz kılmaktadır,
Namahrem eli değmez seccadesinde;
Mekke-i Mükerreme'den getirilmiş.
