dostoyevski'nin açık ara en çok sevdiğim ve kendimle özdeşleştirdiğim kitabı. dillerden düşmeyen suç ve ceza'dan çok daha iyi karakterler çok daha oturaklı ve dikkat çekici.
Son derece iyi; fakat zayıf sinirli insanlar hep böyledir. iyiliklerine rağmen kederlenmek, hiddetlenmek, onları adeta sarhoş eder. Bundan zevk alırlar ve mutlaka başkalarına, suçsuz, çoğunda da en yakınlarından birine çatarlar. Mesela kadınlar, ortada incir çekirdeğini dolduracak bir sebep yokken kendilerini bedbaht hissetmeye ihtiyaç duyarlar.
Bugün bitirdiğim , duygu yüklü bir dostoyevski klasiği. Tahminimce her insan bu kitap da kendisinden bir şeyler bulacaktır. Kitabı okurken yeri gelecek öfkelenecek yeri gelecek duygulanacak bazen de güleceksiniz ancak çoğunlukla üzüleceksiniz.
Kendinizi hazır hissettiğiniz de kitaplığınızın rafında duran ezilenler adlı kitaba gözünüz çarparsa hiç tereddüt etmeden elinizi uzatın. Sizi sürükleyici bir hikaye bekliyor olacak.
