Gözünü sevdiğim arapça ve ezanın okunduğu makam sayesindedir. Arapça zaten cennet dili olduğundan huzur vermesi normal. Ezanda çok zor günler geçirmesine rağmen (bkz: oturan boğa zihniyeti) hâlâ ve hâlâ huzur verebiliyor. Saatler geçmiyor ki sabahın o en insanın içine işlek sesini, kainatın sabah alarmını dinlesek.
