efenim geçenlerde okumuştum, yanlış hatırlamıyorsam bugün itibariyle doğum günü yazarıdır kendileri.
mutlu yıllar diliyorum.
yanlış hatırlıyorsam affola. *
dün gece uykusuzluktan etrafı tekmelerken aklıma gelen yazar. kendisi şahsımın en kötü hallerinden birine denkgelmiş ve gazabıma uğramıştır. hala utanırım o olaydan dolayı.
kıvrımlarını bir sigara dumanından esinlendiğine iman ettiğim bolaman deresinin, gaga gölüne doğru kıvrılarak uzayıp gittiğini izledeğim bir tepeden tasvir..
27 nisan 2011..
gözlerimi kısıp, çenemi gökyüzüne doğru kaldırarak bir nefes çekiyorum. ve açmadan gözlerimi, aynı sükûnetle salıveriyorum. hayat diyorum, ne garip! gözün alabildiği kadar yeşilliği arasında, güneş göstermeyen fatsa semaları, yağmur duasında asılı kalmış bir takkede saklı ıslak çimlerin anlamı..
sessizce adının altından çekiliyorken, Hans Zimmer'in bestesi yükseliyor fondan, Black Hawk Down..
hiç görüşmeden nasıl arkadaşlık kurulur, bunu tesitini yaşadık biz. o kadar zor günler yaşadım ki; bi girimi okuyup elini omzumda hissettirdi bu insan bana. öyle güzel, ince, naif bi yaratık çıktın ki bağladın lan beni kendine...
hiç durmadan kaç gece derdimi döktüm, hatırlamıyorum bile. anlatmak, anlatmak ne deli anlatmaktı benim ki. anneme de aynı olayları anlattığımda ''kızım yeter beiy, iyi olmuş. hayırlısı buymuş'' dedi. ama bu yaratık bıkmadan dinledi beni. yaratık diyorum çünkü insanüstü bi anlayış var, bu tanım giren* yazarlık altında...
bana bi kere ''sus'' demedi; ''anlat, açıl'' dedi. msn'de saatlerce lakırdılaştık hiç sıkılmadık. işleri olur yoğun olur msn'e giremezse sözlükten, sözlüğe giremezse facebooktan, bi bok oldu ona da mı giremedi -ki imkansız- telefondan aradı... beni unutmadı. unutmak neymiş bilmedi lan.
hep bana çok kuvvetliymişim rolü verdi. bununla da başa çıkarsın, sen neyi halletmedin ki, ee zeki insansın vesselam diye telkinlerde bulundu...
bu uludağ sözlük ne biçim bi zımbırtıdır ki; inanılmaz değerli insanlar soktu hayatıma. kimisini aldı çıkardı hayatımdan, kimisiyle sıkı sıkıya dost eyledi.
dostluk yanyana olmadan da yürütülebilirmiş pekala. candan da sevilirmiş uzaktan da olsa. anasının teyzesinin bugünkü derdini dahi anlatıyorsa bu insan bana, sevgilisinin kaldığı dersleri dahi biliyorsam ben bu hatunun dostuyum. benim ağladığım zamanlarda kendine gel, saftrixlik yapma, lan adam ol diyorsa o benim dostumdur.
biz hep ''burcu ne ghüzel çhıkmışsın!'' demeyiz zira birbirimize. kızar, bağırır, konuşmaz ertesi gün lan biliyo musun şöyle bi olay geçti derken özet geç olm işim var cevabını alırım hiçbi şey olmamış gibi bu insan nazmetinden.
hastalanır ilk bana haber verir. napacam lan der.
namussuz kere namussuz bi patronu vardır. itinoğlu para adamı! arar onu şikayet eder bana. gıybet etmeyelim lan, der paradokslarda boğulur kahkahalarla kapatırız telefonu.
sonra ona benim melekelikli patronumu anlatır, kıskandırırım onu. ** en fazla küfür eder, normal hayata devam ederiz...
ve bu insanla biara saçmalarken doğum yerinin benim memleketim olduğunu duyarım. ''kan çeker bacım, kan!'' diye gülüşürüz.
sen hep ol tamam mı lan? facebooktan en aptal iletilerimin altına ''özet geç lan'' yaz. ayarlar ver paylaşımlarımın altına. hep ara beni, hiç eksik olma. dostluğun mekandan ve şekilden münferit olduğu ispatla hep bana.
hiç gitme lan hayatımdan, çenem düşsede kapa çeneni dinle işte.
ve dostum allah uzun ömürler versin, gelebil şu istanbul'a...
yüzünde bir nebze de olsa gülücükler açtırdığım yazar. *
muhabbeti fena halde saran, bazen kurban olarak seçse de sevilesi kişidir.
bu gülücüklerin hep olması dileği ile...
şu sözlüğe girip gerçekten sohbet etmekten hoşlandığım iki kişiden biri olan yazar. biri değil aslında sadece..bir kere yöremin insanı..kan çekiyor dediği zamandan beri gerçekten kan çekiyor..benim kendisi için hazırladığım yüzlerce yıldır uzak doğuda yakın doğuda orta batıda kullanılan ilaçları kendi bünyesi üzerinde etkisi olmadığını iddia etse de denediği için , yani bana güvendiği için kendisinden çok beni mutlu etmiştir. ayrıca tam bir yöremin kızıdır. mutfaksa mutfak, işse iş, sohbetse sohbet,insansa insan..
kısacası hem duyarlı hem dinlemesini bilen, hem de iyi entryleri olan harika bir yazar ve insandır.
doğum gününde facebook duvarını kapatmak düsturunu şiar eylemiş doğum günüsü yazarı. kendisiyle günün anlam ve önemine yakışır bir şeyler paylaşacaktım ama vardım gittim sayfasına kapı duvar. tam boynum bükük, küçük emrahtan hallice bir ruh haliyle kendi sayfama yönelmiştim ki burası geldi aklıma koştum geldim. hele bi otur soluklan yiğidim demesini çok isterdim fakat bu saatlerde uyuyor olduğunu bildiğimden hiç beyhude beklentiler içine girmeden hediyemi bıraktıktan sonra parmak uçlarıma basaraktan çıkıcam. he tabi sabah uyandığında da "öyle güzel uyuyordun ki uyandırmaya kıyamadım" notunu bırakmayı da ihmal etmeyeceğim orası ayrı.
doğum günün kutlu olsun güzellik.. hep mutlu, hep umutlu ol.
doğum gününde mesaj aparatını açarak ikili girişimleri çoğaltmak, çoklu girişimleri azaltmak adına tercihlerde bulunan güçlü muharrir... hee, bırakır mıyım peşini ıhh olmaz, na burdayım. ya da bi' bakmışsın telefonun mesaj ya da cevapsız arama kısmındayım. hayır, niye cevapsız arama kısmındayımm onu ben de anlamadım. ulan allahsız bi' kerede gecenin bağrında olsun aç şu telefonunu. aramaya inanmak felsefesinin mantalitesini yaşamımın her damlasına yedirdiğim için, durmadan ararım bacım.
tohum yılın kutlu olmalı, hayırlı olmalı, yaradan güzel gönlünü en coşkulu duygularla doyurmalı, sen mutsuzken ben mutlu olmayı kimi kimi yakıştıramasam da o beraber güleceğimiz günler de gelecek...
''ki ben, monna rosa, bulurum seni
incir kuşlarının bakışlarında.
hayatla doldurur bu boş yelkeni
o masum bakışlar... su kenarında
ki ben, monna rosa, bulurum seni.''
allah var sorun yok, daha mübarek yıllara inşaallah.***
