annesinin köpeğinin bakımını üstlenmesi için söylediği 'çişini kakasını eve yapmaz, temizdir' ifadeleri yaraladı beni. belki kendini o hayvandan kirli görüyordu.
Eylül cansın bir kadındı.
insanları erkek yapan şey penis değildir.
içimize dokunan şey incinmiş, aşağılanmış, örselenmiş bir kadının çığlığıydı. Bir kadının kanayan ruhu dokundu hepimize.
Kabul et ya da etme eylül cansın bir kadındı.
Kadınca yaşayamadı. Belki bununla başa çıkabilirdi de.
Ancak insanca yaşamasına da izin vermedik.
Homofobi bir korkudur.
Korku, insanca bir duygudur.
Homofobik toplum zımbırtılarına girmicem çünkü bunun sebebi homofobi filan değil.
Farklı hisseden, farklı görünen, bizden farklı şeyleri seçebilme cesaretine sahip insanlara beslediğimiz kin durmadı bi.
Kaç can aldı, doymadı.
Öldürmekle dinmedi.
Eylül cansın bir kadındı.
hepimizden daha cesurdu üstelik.
ilk değildi. Son da olmayacak.
Ben bugün bir kez daha utanıyorum, utanmayanların da yerine.
Görünüşleri, tercihleri, hissettikleri, yaşamak istedikleri sebebiyle hor görülmüş herkesten kendi vicdanım adına özür diliyorum.
Eylül cansın bir kadındı, insanlık onurundan vuruldu.
utanıyorum az önce izlediğim videodan ve cocuk gibi zaman makinesi olsun istiyorum. hersey geriye sarsin, birseyler degissin, sen mutlu ol, sen gibi mutsuz olan herkes mutlu olsun. seni hic tanımadım ama su an hayatta olmaman fikri beni kahrediyor.
ayni yastaymisiz. 92'liymissin. senin de matematiğin benimki gibi kötü, ben de hep yanlış yunlus söylerim yaşımi. benden cok daha güzelsin. yüreğin benden cok daha güzel. o videoyu ben çekiyor olsaydım belki, allah'a emanet etmek yerine küfrediyor olurdum o insanlara. hep senin gibi bir dostun hayalini kurdum ben. hayalini kurduğum, canini acıtan insanları allah'a emanet eden naif dostum sen olsaydın mesela keşke. benden daha cesursun, boyle birsey yasiyor olsam tercihlerimin arkasinda duramazdim belki de...
o kadar cok keske var ki bana biraktigin, o kisacik videodan sonra bana dusundurdugun... keske hayatta kalip, o insanlardan yaptiklarinin acisini cikarsaydin. ama sen onlar gibi olamadigin icin veda ettin zaten bu hayata. keşke birileri sen o köprüye ulaşamadan bacaklarına sarılıp gitmene izin vermeseydi. o ugursuz akşamın sabahinda pilini pirtini toplayıp gitseydin o pislik insanların bulunduğu yerden. ama olmuyor iste kapılar kapanınca demek ki... alikoyamiyorum yine de kendimi keşke demekten.
boyle iste bazi kendini insan sananlar. kendilerinden olmayanların canini acitiyorlar, kendilerinden olup yollarını kapatanlara çelme takıyorlar. farklı tercih, din, ırk vesaire ile karşılaştıkları zaman acimasizca saldiriyorlar. onlarin gitmesi lazim bu dunyadan, sen gibilerin degil. senin gibi guzel yurekli insanlar zaten azlar, daha da eksilmemeliler.
izledim.
ve burdaki yorumların büyük bir kısmını da okudum.
trans bir birey olmak, hakikaten de marjinal bir durum.
ki birçok yazar arkadaş, işin insani boyutundan dolayı üzüntülerini belirtmek için entry girdiğinde, trans olmadığını ifade etmek zorunda kalmış.
böylesine marjinal bir durumdur trans olmak...
ayrıca işin dini boyutu da düşünüldüğünde, marjinalliğin boyutları artıyor...
evet izledim.
yüreğim burkulmadı dersem yalan söylemiş olurum.
o bitkinliği, o tükenmişliği hissetmemek imkansız.
öylesine ötekileştirilmiş ki, emanet ettiği küçük köpeği hakkındaki cümleleri, hepinizi öpüyorum cümlesi, allah a emanet edişleri, allah a havale edişleri...
yürek parçalayıcı...
bu ifadeleri, bu haykırışları görmemek için insanlıktan nasiplenmiş olmamak gerekiyor.
bir sevgisi var yüreğinde, bir inancı... bu muhakkak!
hikayesini bilmiyorum ama; saygı duyulacak acı yüklü, incitilmiş bir yüreği var.
fakat herbirimiz şunu da biliyoruz.
yüreğimiz yansa da, dilimizle ya da kelimelerimizle üzüntümüzü ifade etsek de, aklımızın bir ucuyla da trans birey olmanın kabul edilemezliğini düşünüp, (bugüne kadar yaptığımız gibi) ya hemencecik unutmaya ya da trans bir birey hakkında verilecek en keskin hükme dahi rıza göstermeye temelden meyilliyiz.
görmezden gelmeye amadeyiz.
neredeyse hepimiz, trans bireyleri barındıran şehirlerde yaşıyoruz.
ve fakat neredeyse hepimiz, görmezden gelmenin bize kazandıracağı yüksek sevaba bel bağlamış durumdayız.
ibadet değil bu yaptığımız, olsa olsa şark kurnazlığı...
değil dostum değil.
allah, dindar olanın rabbi olduğu gibi, hırsızların da rabbidir!
allah, mutlu aile babalarının rabbi olduğu gibi, yuva kuramamış ve kuramayacak bir transın da rabbidir.
kimse ama kimse, cennete ulaşan yolları parselleme hatasına düşmesin.
allah ın rahmetinin azametini idrak edemeyecek kadar aciz mahluklarız.
evet, trans bir birey olmak da, intihar etmek de, dinin cevaz vermediği hususlar.
fakat o trans bireyi işaret eden parmaklarımız ne kadar temiz?
onu hedefe koyan ağzımız, cümlelerimiz ne kadar temiz?
bilemiyorum, herşeyi hakkıyla bilen allah'tır!
ve fakat şunu da söylemek istiyorum.
bu insanın cümlelerinden taşan acının ve çaresizliğin müsebbipleri bu sistem ve dolayısıyla bu sistemin parçaları olan bizleriz.
çevresel faktörleri ve belki de biyolojik faktörleri yeteri kadar değerlendirmediğimiz, tartışmadığımız, engel olmadığımız muhakkak.
translığı meşrulaştırmak gibi bir gayem ve haddim yok.
fakat o bataklığı yok etmek adına göstermediğimiz çaba için söylemek istediğim bir dünya şey var...
bu ülke öyle bir bok çukuru haline gelmiş ki, intihara sürüklenmek için birazcık "farklı" olmak artık yeterli. insanların kafasında belli kalıplar var (artık dindar nesil mi dersiniz, tipik türk insanı mı dersiniz bilemem) ve bu kalıba büyük veya küçük gelen herkes kısa veya uzun vadede yok ediliyor. ya arkadaş, bir grubun varlığından son derece rahatsızsan uzak durursun olur biter. sana bir zararı dokunmadığı müddetçe de uzak durmaya devam edersin. bu kadar basit. madem bu konuda hassassın, uzak dur lan o zaman! aşağılayıp dalga geçmek, iş vermemek, doğrudan veya dolaylı olarak öldürmek de ne demek fıtratını siktiğim?
gerçi artık insanların nefretini kazanmak için illa ki "farklı" olmanız da gerekmez. içinizde insan sevgisi, hayvan sevgisi, vicdan, ahlak gibi kavramlardan bir veya birkaçını bulundurmanız yeterli. ülkede ve de iktidarda bu kavramlardan ciddi anlamda tiksinen ezici bir çoğunluk var.
edit: internetin azizliğine uğrayıp imla hatalarının bokunu çıkardım, affedin.
bir insan ölecek, neymiş transmış. hadi tartışalım trans birinin ölmesi doğal mı diye. insanın cinsel kimliği kendi varlığından önce geliyor. orda tartışılması gereken durum insan ölümüdür. varsa vicdanın üzülürsün yoksa da çeker gidersin. bu kadar cinsiyetçi olmak hastalıktır. artık nasıl bir homofobik milletsek adamlar birinin intihar etmesi gibi önemsiz bir şeyi bıraktı, translığını tartışıyor. orda ölüme giden bir insandır, ve cinsel kimliği fark etmeksizin insanlığını hedef alıyorum. ve bir insanın intihar etmesi acı bir durumdur.
