1.
-
Ey melek-sîmâ ki senden özge hayrandur sana
Hak bilür insan dimez her kim ki insandur sana
Virmeyen cânın sana bulmaz hayât-ı câvidân
Zinde-i câvîd ana dirler ki kurbandur sana
Âlemi pervâne-i şem'-i cemâlün kıldı ışk
Cân-ı âlemsin fidâ her lahza bin candur sana
Âşıka şevkunla cân virmek inen müşkil degül
Çün Mesîh-i vaktsin can virmek âsandur sana
Çıhma yârum giceler âğyâr ta’nından sakın
Sen meh-i evc-i melâhatsin bu noksandur sana
Pâdişahum zulm idüp âşık seni zâlim dimiş
Hûb olanlardan yaman gelmez bu bühtandur sana
Ey Fuzûlî hûb-rûlardan tegâfüldür yaman
Ger cefâ hem gelse anlardan bir ihsandur sana
*
meali:
1. Ey melek yüzlü, senden başka herkes sana hayrandır. Allah bilir ya insan olan sana insan demez.
2. Sana canını vermeyen ebedi hayatı bulamaz. Sana kurban olana ebedi hayatı buldu derler.
3. Aşk bütün dünyayı güzelliğinin mumuna pervane yaptı.
Sen alemin canısın, sana her an bin can fedadır
4. Aşığa senin sevginle can vermek zor değildir. Çünkü sen dönemin isa'sısın senin için can vermek kolaydır.
5. Ey yarim geceleri dışarı çıkma, yabancıların ayıplamalarından kork. Sen güzellik semasının ayısın, bu senin için noksandır.
6. Ey padişahım, aşık sana zalim diyerek zulmetmiş. Güzel olanlardan kötülük gelmez, bu sana bir iftiradır.
7. Ey Fuzuli, asıl kötü olan güzel yüzlülerin kayıtsızlığıdır. Onlardan cefa bile gelse bu senin için bir ihsandır.
