Kimi için mutlu huzurlu bi yaşam sağlayan, kimi içinse hüzünlü buruk bir yaşam. Evet herkes hakkında farklı düşünüyor. Bazen olan biten olaylar karşısında yenik düşüp bırakıyorlar seni. Son veriyorlar hayatına, sana!
herkese iyi davran olur mu?
Hayat ne garip bugünlerde ; Mallarımız arttı, keyfimiz azaldı !..Daha büyük evlerde kalıyoruz ama daha küçük ailelerde yaşıyoruz..! Konforumuz arttı ama zamanımız daraldı !..Diplomamız bol ama sağduyumuz az..! Uzmanlıklar arttı ama sorunlar çoğaldı !..ilaçlar çoğaldı, hastalıklar arttı..! Sorumsuzca para harcıyoruz ama az gülüyoruz..! Trafikte çok hızlıyız ama çabuk parlıyoruz !..Akşam geç yatıyor, sabah yorgun kalkıyoruz..! Az kitap okuyor, çok televizyon seyrediyoruz !..Varlığımızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik..! Çok konuşuyor ama az gönül veriyoruz ve bol yalan söylüyoruz !..Para kazanmayı öğrendik ama yuva kurmayı beceremedik..! Hayata yıllar ekledik, yillara hayat katamadık !..Ay' a kadar gidip dönmeyi biliyoruz ama komşumuza geçmek için karşıya geçmiyoruz..! Uzaya ulaştık ama ruhun derinliklerine
inemiyoruz !..Havayı temizledik ama ruhları kirlettik..! Atomu parçaladık, önyargılarımızı yıkamadık !..Çok yazıyor ama az gelişiyoruz..! Daha çok plan yapıyoruz ama daha az sonuç alıyoruz !..Acele etmeyi öğrendik ama sabırlı olmayı asla..! Gelirimiz arttı, karakterimiz zayıfladı !..Tanıdıklar çoğaldı, dostlar eksildi..! Çabalar arttı ama mutluluklar azaldı !..Bilgisayar ağları kuruyoruz, bilgi otoyolları inşa ediyoruz ama kendi aramızdaki iletişimde zorlanıyoruz..! Dünya barışı der, silahlanırız !..Daha mutlu olmak için somurtarak çalışırız..! Yani bugünlerde ; Eve çift maaşın girdiği ama çiftlerin boşandığı !..Güzel evlerin yuva olamadığı..! Kısa seyahatlerin, kağıt mendil gibi ilişkilerin ; Yıka çık gönüllerin, tek geceliklerin !..Kilo dertlerinin ve her derde deva vitaminlerin..! Vitrinlerin dolu ama gönüllerin boş olduğu ; Günlerde yaşıyoruz !... *
çok süpersin aynen böyle devam et. ne bok yediğin belli olmasın, bir öyle bir böyle harbi topsun lan sen. valla korkmasam bensiz bırakırım seni de işte g.tüm yemiyor. neyse sana hayırlı işler.
sen benimle ne kadar uğraşsanda ben seninle inadına dalgamı geçiyorum hayat. beni asla yıldıramayacaksın.çünkü ben çok güçlüyüm.beni çok yorduğunun farkındayım ama asla pes etmeyeceğim.bekliyorum sıradaki oyununu. bakalım bu defa neyle geleceksin karşıma? ama şunu iyi bil ki ben artık seninle kartlarım açık oynuyorum...
Uyandım; üstümde geceden kalma tutarlı sarhoşluklar, her kutlamada kendini tekrar eden ezberlenmiş yüz ifadeleri, bir de yabancı gözler üzerinden tanımladığım kendiliğim var tabii... Öyle bir uyandım ki... Üstümde 2010 uyuyordu; ölü toprağı gibi ağırlık yapıyordu. Makyajımı silmeden, üstümü değiştirmeden sızıp kalmıştım bir köşede. Köşeler bana, artık tekrarlanmaktan yorulmuş umutlarımı hatırlatıyordu. Sokağa çıktığımda, yeniliğin sayfasını aralayacak bir ayraçtım. Gökyüzüne baktım; yeni yıl bizi kar yerine güneşle karşılıyordu. Neye yormalıydım bu durumu? Yeni yıl sabahı yağan kar,önümüzde açılan el değmemiş günlüklerin beyazlığı değil miydi? Yani bu yıl, bizi bekleyen herhangi bir yenilik yok muydu? Güneşi hayra yormalı diye düşündüm. Belki eskinin sıcağında ılınacağız bu yıl, kendimizi aşinalık yarattığımız hikayelerde yeni bir karakter yaratmaya zorlayacağız. Diye umdum. Belki de... Dünden bu yana ömrümden eksilen bir gün mü yoksa koca bir yıl mı anlayamazken, eskiyen bir şey olmadığını, hayatın beni beklemekten hiç yorulmadığını fark ettim. ihtiyaç zamanlarında birbirimize güç veren yegane şeylerdik bunca zamandır. Hayat, beni kendine katmaya o kadar meraklıydı ki, yaşama karşı verdiğim o hezeyanlı direnişten vazgeçtim. içindeyim ey hayat! Uyandım!
sen... en ummadığım zamanlarda darbeyi indiren hayat.. bazen beni gerçekten çok yoruyosun. oturup ağlamakta çare değil artık. genç yaşıma rağmen hayat beni çok yordu. ama herşeye rağmen iyiki hayattayım ve iyiki hayatta zevk veren şeyler hala var.
ya sen nasıl bir şeysin? gerçekten çok merak ediyorum. şu an, sinirden patlayacam. ulan her zaman, en kötü şeyleri neden en iyi insanların başına getiriyorsun? hep kötüler mi kazanacak anasını satem? o zaman, neden iyi insan olmanın bir erdem olduğu söyleniliyor. senin bana attığın kazıklardan da, senden de bıktım lan. ne şirret bir şeysin.
afedersin ama, amına koyim senin lan. sevdiğim kızın bana abi demesinden bile betersin olm. dahası sevdiğim bi kız bile çıkmadı karşıma. of amına koyim nerde kaldı lan şu büyük?
hocam sigara dumanı gibiymişsin. Uçup gidiyormuşsun. Öyle Diyorlar. Ben daha başlamadım sigaraya. Ama bu hipotezi bende de doğruluyorsun biliyor musun?
Bugün varsın, yarın yoksun. Kocaman bir çığlık olsun.
Bazen gerçekten yaşamayı çok beklediğimi düşünüyorum. Bekledim. Hem ilk hem sonmuş gibi.
Kader yolun tamamını değil, sadece yol ayrımlarını verir. Güzergah bellidir ama tüm dönemeçler yolcuya aittir. Öyleyse ne hayatının hakimisin ne de hayat karşısında çaresizsin. *
neden bir parçacık huzur vermiyorsun bana neden nefes aldırmıyorsun, tam artık oldu derken yine niye duvarlar örüyorsun önüme neden yıpratıyorsun bu kadar beni. sabrımın nereye kadar devam edeceğinimi ölçmek amacın. neden ya neden? artık daha fazla hayal kırıklığı yaşamak istemiyorum diyorum sana ama sen her seferinde daha ağır darbeler vuruyorsun bana. herşey mükemmel olsun dört dörtlük yaşayayım falan demiyorum ki ben. sadece verdiğim emeklerin karşılığını istiyorum ama sen her defasına ve her seferinde emeklerimi hayallerimi çalıyorsun benden. bana da biraz olsun insaflı davranamaz mısın çok mu zor bu senin için..
