bu böyle kimin gittiği? sen dur ey!
belki de ellerimiz mi? biraz ince, biraz da çok kelimeli!
bu sanki niye durduğumuz mu? açıkken sevişme bölgeleri
ay, pencere, göz! siz git ey!
kim bilir neyi saldığımız bu da; yalnızlığımız gel
yırtıcı kuşları mı gözlerimizin? onlar mı bu sürüylen?
yoksa onlar mı işte seninle sevişme biçiminde?
oysa sevgimiz yerde; kara sevda sen uç ey!
sen usul, ben yavaş, kime yaraşır bu sessizlik?
kim biner bu gemiye insandan kıyılar yapılırken
yetmez mi dalgası vursundu azıcık gözlerimize
gözlerin gözlerime; siz bak ey!
şu sen de olmasan insan çıldıracak mı?
hiç yoktan bir yerlere mi gidecek belki?
olsun neresi olursa, git karanlık ama git
gecemizde duranı sen kal sey!
benim bu çok elli, bu çok gözlu delişmen
çok bildim sana yaraşır olmayı günlerce
şunu sevdim, şuna özendim, şununla yetindim sonunda
ben miyim şimdi nerede, ben çok ey!
