keşan gelibolu karayolunun 40. kilometresinde göreceğiniz mavi evreşe tabelasından sola dönüp anayoldan çıktığınız takdirde girmiş olduğunuz yoldur. bu yol takip edilirse mürefte ve şarköy'e de gitmek mümkündür.
aklı selim, içi temiz, kalbi pamuk, kanı sıcak, yüzü gülen bir insan neden "bana bakma benim yarim var" deme gereksinimi duyar ki? tıpkı geri kalmış bir ülkenin ergenlerinin olayı ne baktın kavgasına çevirmesinden yılmış birinin etrafı dikkate almaksızın hareket etmesine benzer bir şey olması gerek zaten, zaten bakılmaması ve bunun mevzu edilmemesi gerek. hatta bakılıp bakılmadığı bağlamının beyin dendritlerinde dolaşmaması gerek. evreşe yolları'nın dar olmasını söylemek neden? kaşınıyor musun, iş mi atıyorsun, cinsel hayatınızdan mı sıkıldın mahalle baskısı falan mı, gereken ilgi mi kesildi? nasıl bir coğrafyanın nasıl bir türküsü ki bu? dur bi' yazarını bulayım şunun.
Lan geçen sene mis gibi kültür ve deniz turizmimi yapmışım kafam bomboş, tintin istanbula dönüyorum. Tomtom efendiye bizi eve götür hele dedik. Anam bu ghötüsümün nevigeyşını sen bizi sok evreşe'ye. Lan karşıdan traktör gelir birimiz tarlaya çıkar, biçerdöver gelir ben gene tarlada, otobüs gelir ben hoop tarlada.
Yol yok amk dağında. Bide virajlı. Kenar da yok yolda. Hani çişin gelse kenara çekip çöğdüremezsin.
Fakat güzel yer. insanı medeni ve sıcak. Zaten asstasıyız kızanların.
Küçüklüğümden beri uyuyamadığım gecelerde şarkı söyleyip dans etme huyum var. Küçükken sesli söylüyordum ama sonradan sesimi kısmayı ve en nihayetinde kapatmayı öğrendim.
Bu gece de uyku tutmadı ve ben evreşe yolları ile eğleniyorum.
