10 gün önce yurtdışına gitmeden önce hayatımdaki insanla öpe koklaya ayrıldık. orda gayet güzel her gün konuştuk. geldiğimde bi türlü görüşemedik bi sıkıntı olduğunu düşündüm. aradım uyuyor kudurdum sinirden. ben sinirlendikce eğleniyor kapadım telefonu ama beni uyku tutmadı. ulen kalk git evine in bakalım ne oluyor diye sor dedim. bastım gittim evine ama bi taraftan da napıyorum ben diyorum geri dönsem mi ya uyanmazsa dln diyorum. kararlı bi konuşma hazırladım. geldim kapının önüne derin bi nefes aldım aradım bunu telefonu kapanmış (ailesiyle kalıyor kapıyı çalamam) amk ben böyle işin hayatımda ilk defa kalktım birinin ayağına gittim onda da şarjı bitmiş. sonra arabada iki dk sakinleseyim dedim. karşı binada söyle bi ışıklandırma ile yazı yazmışlar "gevşeklik göstermeyin, üzüntüye kapılmayın. eğer inanmışsanız üstün gelecek olan sizsiniz ." sinirden gülme krizine girdim. evrenin bana verdiği sinyal bak amk.
+slm
+mrb
+evren?
+ya bi bakar mısın acaba
+evreeeeen?
-ne var mına goyım
+ya ben bayadır pozitif enerji yolluyorum ama gelen giden yok
-nabıyon nabıyon
+pozitif enerji yolluyorum
- eee
+para gelir demişlerdi
- e bize de ünide kızlar teklif ediyo demişlerdi yapcak bişey yok
şu an evrenin her bir köşesine parçacıklar halinde göndererek yaptığım eylem. tam "uğraşıp dursun ibneler" diyecektim ki az önce ırak bir gezegenden gelen uzaylı dostumuz "abi mesajını aldık hayırdır dertliymişsin" dedi ve ikimizde sincanlı oturuşu yapıyoruz şu an, biraz sonra da gidecek kendisi. ama dedim bizim voyager'a o kadar koydular böyle mesajları nasıl alamadınız, ben yollayınca mı aldınız dedim. onu da almışlar ama çaktırmamışlar söyleyeyim istedim.
denedim, ertesi gün etkisini gösterdi ama çok tehlikeli. yalnız olduğum için evrene mesaj gönderdim, ertesi gün sevgilim oldu ama nasıl lanet bir şey anlatamam. ayrılalı bir sene oldu hala mesaj atıyor bırakmıyor peşimi. dikkatli gönderin derim. :D
