Ancak aklı nefsine kaçmış kişinin soracağı gereksiz sorudur. Zira yaratılan alem kâinattan ibaret değildir. 18.000 alem vardır. Örneğin; cinler, hayvanlar, bitkiler, melekler alemleri... Kaldı ki her insanın aklı bir alem değil midir? Düşünsenize düşüncenizi sizin düşünmenizi sağlayandan başka kimseler bilmiyor. Bu bir alem değil midir? Tıpkı örnekteki alemler gibi... Ne yani birşeyi görmemiz onun olmadığınımı gösterir? Ben sizin yan odanızdayım farzedin ve siz beni bilmiyor, görmüyor ve duymuyorsunuz. Şimdi ben yok muyum?
yani kimse cevap veremez buna çünkü saçma bir şey. sınırsız bir güç var ve kimse yok o ne yapıyor? tanrıyı açıklama olarak alırsak iş tanrıyı açıklamaya gelince çuvallayacağız dediğimde bunu kastediyordum.
bu tek değil ki, yüz tane bunun üzerinden soru üretir insan ve hiçbirinin de cevabı verilemez. en fazlası bizim aklımızı aşar, biz bilemeyiz allah bilir gibi cevaplar olacaktır.
bu bir nevi cahalete sürüklenme olarak alınabilir.
mesela bir soru var diyelim, bu soruyu saçma sapan bir şeyle açıklıyorsun( yani tanrı) ardında o soruyu tanrı üzerinden sürüklüyorsun ve belli bir sınıra getiriyorsun.
tabi bu da yetmiyor orası zaten aklımızı aşar değip bu sefer başta aldığın soruyu bir nevi hiç ediyorsun.
yani yöntemin yanlış olduğu için hem bir sik bilmiyorsun hem de bu açıklamayı belli yere sürükleyip ardından tanrısal mantıkla temellendirdiğin için asla gerçek cevabı bilmek gibi bir uğraşa da girmiyorsun çünkü bunun bir cevabının olmaması dolaylı yoldan olmasının zaten gerekmediğini sana söyleyerek seni tatmin ediyor.
ne oluyor?
bir dünya birikmiş yığınla soru ve bir dünya karşısında saçma sapan kimseyi tatmin etmeyen açıklamalar ve bunları kabul edip dogma şeklinde inanan aptal sürüsü.
kısaca dinsel açıklamanın insanı nasıl bok çukuruna götürdüğünü anlattım evet.
"Sonra Rabbin duman halindeki göğe yöneldi ve isteyerek ya da istemeyerek de olsa gelin dedi. ikisi de itaat ettik ve geldik dediler. Böylece onları iki gün içinde yedi gök olarak yükselttik ve her göğe görevliler kıldık. Biz dünya semasınıda yıldızlarla donattık"
fussilet suresi.
bu yaradışla Allah insanı muhatap almıştır. Aynı zamanda bu yaradış insanın kibrine bir meydan okumadır.
Yani sen ey insan! Benim iki gün içinde 7 kat yükselttiğim ve en ortadaki ya da alttaki yıldızlarla dolu olan katta (evrende) sıradan bir galakside, sıradan bir yıldızın etrafında donen küçük bir gezegende yaşıyorsun, taşıdığın bedeni ve canı da ben vermişken sen kimsin diyor? Başını kaldır da bir bak bu mülk kimin? Sonra bir toz zerresi yarat bakalım yaratabilecek misin?
Allah ın bu ayetteki yaratmasının dışındaki yaratmaları biz bilmiyoruz. Lakin şahsi görüşüm bu ayetteki yaratma diğer yarattıklarının karşısında hiçbir şey olduğu yönündedir.
mevzu bahis olan konu çok derin bir konudur efenim böyle konularla fazla haşir neşir olmamak gerekir bir soruyu kafanda bitirirsiniz ardından bir soru daha gelir, öyle öyle en sonunda Allah'ın varlığını inkar edersin.
Evrenin milyarlarca yıl önce tek bir nokta olduğunu artık biliyorsunuz. Şimdi sıra bu minik noktanın nasıl bir anda büyümeye başladığını öğrenmeye geldi haydi bakalım.
böyle bir sorunun üzerinde düşünmek bile saçmadır. zira zaman dediğimiz kavram evren yaratıltıktan sonra oluşmuştur. ondan önce bir zaman olgusunda söz edemeyiz. dolayısıyla zamansızlığı hiçbir zaman çözemeyeceğimize göre* bu konu üzerinde düşünmek en fazla delirmenize yol açar.
salt islamda değil, tüm semavi dinlerde tanrı alfa ve omega kabul edilir. yani, başa ve sona sahip olmak. bu çerçevede değerlendirilir. evrenin yaradılışı veya öncesi sorası gibi detaylardan, zamandan bağımsızdır tanrı. bu, insan mentalitesi tasavvuru kavranamayacak derecede zor bir detay gibi duruyor olsa da, tanrı zaman içerisinde bir bütündür, evren onun somutluğunun bir alegorisidir. ayrı düşünülemez.
cevabı mantıken şöyle olabilir.
bizim bilmediğimiz ve hiç bir kanıtı olmayacak bir şekilde bir önceki evren diliminde fani dünya yaratmış ve ahireti getirmiştir. evreni bitirip karanlık halde getirdikten bir süre sonra büyük patlama ile günümüze kadar sürdürüyor.
Kuran'da Allah insanları niçin ve embriyolojik nasıl yaratıldığını bize bildiriyor fakat neden yaratma gereği duyduğunu bildirmiyor..
Allah neden bizi yaratma gereği duydu diye sorarsan kendi aklınıda Allahın ki ile bir tutmuş oluyorsun . Yani aslında bilinçsizce ben Allah olsaydım neden insanı yaratırdım diyorsun. işte tam bu nokta da insan mantık hatası yapıyor . Allah c.c. bir insan değildir ve beyinle sınırlı değildir ,iki tane tamamen farklı şeyi birbiriyle kıyas yapamazsın .Bu felsefede de bilinen bir şeydir. Sonuç itibarı ile bu soruya cevap yoktur çünkü soru hatalıdır. Hatalı olan bir soruya asla cevap verilemez.
Örnek: Londra'nın 8 milyon nüfusu vardır. Sen Belçika'nın başkenti olan Londra'nın nüfusu kaç diye sorarsan, buna 8 milyon diye cevap verilmesi yanlıştır , çünkü Londra Beçika'nın başkenti değildir.Sorgulamayın demiyoruz... Her şey sorgulanır, hatta islamda bizzat düşünmeyi teşvik ediyor.
Ama sorgulamanın son noktası budur, eğer bu sorunun cevabını bilseydik asıl o zaman mantıksız olurdu. O zaman Allah ile ilim yönünden bir farkımız olmazdı ve o zaman Allah ,Allah olmazdı (ihlas suresi 4. ayet: Onun hiçbir dengi yoktur)
Önemli olan doğru sorgulamaktır ! buna itiraz edecek olan ateistleri inkar için bahane arayanlardır.
