eşsiz büyük ev ablukada şarkısı. en sevdiğimdir. gel beni bul beni bul.
yakınlarda bi gezegende
unuttuğum tüm şeyler
hepsi ayrı bir ağrı gibi
uzanıyor yerinden
yakınlarda bi gezegende
unuttuğum tüm şeyler
hepsi ayrı bir ağrı gibi
bağırıyor yerinden
gel beni bul beni bul beni bul
gel beni bul beni bul beni bul
gel beni bul beni bul beni bul
kaçtı bak elinden tuttuğum çocuklar
kimin bugün doğun günü
ne vardı aklımda
geçti bak saatler
uyanmayı unuttum
takside bıraktığım kocaman gitar
kaçtı bak elimden tuttuğum çocuklar
ne kadar sevdim seni, ne kadar çok
hepsini bulucam
bir bir
yerine koyucam
bir bir
büyük ev ablukadanın güzel bir şarkısı. güzelden biraz daha fazlası olabilir. hele bir konser kaydı vardır ki, güzelden çok çok daha fazladır. yıllardır internet kullanıyorum doğru düzgün bir yararım olmadı. bari şöyle bir şey yapayım.
şarkının orjinalinde olmayan fakat konserlerde söylenen kısmının sözleri şöyledir efendim:
başlamalıyım bir yerden
resimler, yüzler, bilmemler
bugün kimin doğum günüydü
takside unuttuğum gitar
evin anahtarı
durmadan rüyama girenler
ormanda ekmek kırıntısı
gündüz gürültüsü
aşkın avuntusu
bu kimin sıkıntısı
benim mi bütün kurduğum hayaller
kim evde yok
ne kadar sevdim seni ne kadar çok
ilk baskısı 2015’te yapılmış, yazarının anıl nişancalı olduğu kitaptır.
başarısız buldum kitabı. kütüphanede onca kitap arasında gezinirken “bunu çalayım” diyen bahtımı ve talihimi şiddetle kınıyorum. ayrıntı yayınları’na olan saygımı bu kitapla yitirdim.
