yani herşey bir yana elinizi tutuacak, başınızı omzuna yaslayacağınız, film izlerken espriler filan yapabileceğiniz, maç seyrederken ofsaytın ne olduğunu merak edecek, gece uyurken sıcaklığını hissedebileceğiniz birinin olması yanınızda, yemek yerken karşınızda boş sandalye yerine güzeller güzelinin olması, hangi kravatı takayım diye sorabilmek falan...
ilk üç ay, sonra rutinleşir. büyük sorumluluklar yüklenir. sen diye birşey kalmaz. ilk önce ev, eş sorumluluğu, sonra çocuk olunca iyice kendi hayatınız kalmaz. kendiniz için nefes bile alamazsınız.
not:erkekler için 5 yıl sonra zorum neydi 40 yaşından sonra evlenseydim der.
kişiye göre değişir. Kimisi yalnız kalmaktan hoşlanmadığı için yanında birisinin olması bile güzeldir. Kimisi ilk defa aşkı tatmıştır o yanı güzeldir. Kimisi adam yerine konmayan bi insandır, evlendikten sonra hesaba alınmaya başlar. Bizim toplumumuzda bu var çünkü.
3 yıllık evli birisi olarak benim için en güzel yanı nedir henüz bilemedim ben bunu. varsa da göremedim.
akşam işten eve yorgun halde geldiğin zaman; kapıyı açarsın üzerine koşarak gelen bir kızın olur, boynuna atlar hoşgeldin babacım der içten bir şekilde öper seni. yorgunluğunu unutursun. kızın kucağında mutfağa bakarsın karım ne pişiriyormuş diye. yemekle uğraşan karını öpersin. hoşgeldin canım der. sonra terliklerini giyer kızınla televizyon izleyip yemeğin hazır olmasını beklersin. hayal de olsa güzel be.
aynı evi paylaşmak, onunla uyuyup onunla uyanmak, hayatının geri kalanını sevdiğin kişiyle paylaşmak, özgürce sevişmek, sıcaklığını her zaman hissedebilmek.
