Hep ayni seyleri yapip, hep ayni yerlere gidip, hep ayni rutine bagli kalinmasidir. Arkadas tamam hersey iyi guzel hos ama neden bogulacak gibi oluyorum bazen ben ya? Hicbir problem yok. Bir dedigimi iki etmiyo. Para desen para, ev desen ev, araba desen araba var. Biz insanlar hakkaten nankoruz sanirim.
Herşeyin beraber yapılmasından dolayi olabilir. insanlar birbirlerinin özerk hayatına saygı duyup bireysel vakit geçirebilmeli bana kalırsa. Bir fikir sadece. Yoksa bekarım ben...evleneyim de kocamin bana verdiği arabadan sıkılayım.
Şirketinizi kapatıp evde olduğunuz bu dönemlerde akla çocukluğu getiriyor.
Çocukken, babam işten geldiğinde kapıyı koşa koşa ben açardım özlediğimden. Neredeyse 30 yıl sonra aynı durumdayım yine. işten gelen babam değil, eşim sadece. Kapıyı koşa koşa yine açıyorum.
Başlıktaki düşüncede olanlar evlenmesin vallahi. Sizi geçtim, beş para etmezsiniz de evlendiğiniz kişilere yazık etmeyin.
Evliliğin 5. Yılında aklıma gelen şey. Artık hep aynı şeyleri yapmaya başlamıştık. Birbirimizi seviyorduk ama bir eksik vardı. Sonradan o eksiklik geldi. Biraz yorucu ama bütün enerjimi alıyor.
Boşanma avukatları var, mahkemeler var gidiyorsunuz baygınlığınızı geçiriyorlar. çok da baygınlık bir mevzu değil hem karşı taraf da kurtulur böyle düşünenden.
Evliliği düşündükçe benim de aklıma gelen durum. Ulan sürekli evli olmak çok sıkıcı. Aşırı rutin ve hep görüyorsun tamam görmek güzel ama o kadar da değil.
