yaş şuan 26, kendimi hazır hissettiğimi düşünüyorum. daha öncesinde annem çeyizlik bişeyler alsa yüzüne bile bakmazmışım aldıklarının, niye alıp duruyosun diye kızarmışım. şuan öyle her şeye heyecanla atlıyorum ki, kafamda konumlandırıyorum ayy şunu evimde şurada kullanırım, bunun rengi de çok hoş gibi yorumlar filan yapıyorum. annem ve yengem şokta bu halime.
demek ki evliliği düşündürecek, hazırlayacak adam çıkması lazımmış illa. yoksa sen istediğin kadar evliliğe hazırım de, evlenmek için uğraş nafile.. tam anlamıyla seninle örtüşecek biri olmadan her şey havada kalır. klişe olacak biraz ama ruh eşimi bulduğuma inanıyorum. boyu boyuma huyu huyuma nispetini de yaptıktan sonra, isteyen herkese nasip olmasını diliyorum.
Çünkü psikolojik olarak evliliğe hazır değilseniz evliliğin getirdiği sorumlulukları kaldıramayacağınız için evlilik kısa bir süre sonra boşanma ile sona erecektir.
Evlilik facebooktan öğrendiğiniz gibi kocişinizle film izleme queyfi değildir çünkü.
bu hazır olma işini hiç anlamıyorum. tamam ilkokula başlayacak çocukların fiziksel ve duygusal açıdan hazır bulunuşluk sergilemesi lazımdır ama; evliliğe hazır olma yada olmama sorunsalını halen niye aşamıyoruz.
