Çocuk annesiyle olan lmgesel ilişkisinde annenin başka bir şeye bakışıyla gerçekliğe ilk adımı atarak, nevrotik konuma geçer. Bu bakış 3.'dür. Ötekinin ötekisidir. Çocuk dışında kalan annenin dünyasıdır.
Aşk bazen psikotik bir ilişki barındırır. Eğer evlenilecek kişiyle imgesel evreye dönüşler yapan, regresyon yaptıran bir ilişki varsa bu durum kişi tarafından kaygılı bir duruma yol açabilir. Tabi bu kaygı bilinçdışından geleceği için kişi kaygıya nesne atayamayabilir. Bir başka deyişle, 2. derecen bir nevrozdur bu. Çünkü annesi ile kurulan imgesel ilişkinin hali, toplumun sözleşmesi olan evlilikle bir yerlere, bir başka ötekine kanıtlanmaktadır. Yani evlenmek herhangi biriyle evlenmenin nesne durumuna gelmesi mümkündür.
E tabi bu durumu çok fazla faktör etkliyebilir. Bu benim bilinçdışımdan, psikanalitik bir yorumla çıkarmaya çalıştıklarım.
Cinsel ilişkinin tabu olması üzerine de bağlayabilirim fakat uykum var.
Tek korkum şu; düğünün ertesi günü.
Makyajla kandırdığım adam beni makyajsız görünce vereceği tepki ne olacak?
Yer yer kızarık yüzüme, göz altımdaki morluklara, siyah noktalara bakınca "aha şimdi sıçtım" der mi?
Ayyy çok Korktum valla.
Korkuyorum çünkü bana katlanamayabilir. Korkuyorum çünkü beni terkedebilir.
Uzun zaman sonra gelen edit: bir yazar bu entrymi oylayınca farkettim ki bunu yazdıktan tam 4 gün sonra tanışmışım onunla. Uzun süre bana katlanabileceğini düşündüğüm adamla. 3-5 ay içinde de evlendik zaten. Korkmakla olmuyormuş yani.
Korkuyorum çünkü;
-eşim olacak bayanın gerçek manada bayması sıkıntısı.
-eşim olacak bayanın benim elimden ev işinin geldiğini bilmesi sebebiyle her işi bana "kitlemeye" kalkması.
-eşim olacak insanın dağınık ve pis olması.
- umursamaz olması.
- çok ve gereksiz konuşması.
Daha çok çok çok var. Ve korkarım ki hepsi başıma gelecek
