aramızda acayip esprilerin döneceği birini hayatıma almış olmak. hunharca saçmalamayacaksak, gözlerimizden yaş gelene kadar kahkahalarla gülemeyeceksek neden evleniyoruz ki, sırf sevişmek için mi?
akşam yemekleri sonrası üzerime bir ağırlık çöküyor sonrasında hep bir fincan çaya hasret kalıyorum. o bir fincan çayımı hazırlayıp aşkla bana getirsin bende onun kölesi olayım.
Birlikte saçmalayabileceğim, hastalandığımda çorba yapabilecek, en berbat düşüncelerimi yargılamadan dinleyen, benimle üzülüp, benimle gülen, camın önünde işten gelmesini bekleyeceğim, "giderken çöpü de atar mısın?" Diye sorabileceğim, dram filmi izlerken ağladığımda gözyaşlarımı silen,
"hadi, daha hazırlanmadın mı?" Diye seslenen, öperek uyandıran, en çirkin halimle bile beni beğenen, sıkıntısını rahatça benimle paylaşabilecek, fikirlerimi önemseyen, hayatta ki en iyi arkadaşım olacak olan, banyoda sırtına kese yapabileceğim (:
bebeğimiz göğsünde uyurken hayran hayran izleyebileceğim eş.
