evlilikte veya hayatta mutlu olmak için gereken tek şey: mutlu olmayı beklememek. beklentiler ne kadar yüksekse hayal kırıklığı da o kadar büyük oluyor galiba. herkes anne babasının -aslında çoğunluğun- evliliğinden farklı bir evlilik yapacağını düşünüyor ama ilk günden hatta düğün hazırlıklarından itibaren tıpkı onlar gibi davranıp "acaba yanlış bir karar mı verdim?" düşüncesine kapılıyor ve mutsuz olmaya başlıyor. belki de değişmesi gereken budur. nikâhta kerâmet var mıdır bilinmez ama sihir olmadığı kesin. bir dokunuşla mutlu olunmuyor maalesef. uğraş istiyor, emek istiyor evlilik; tıpkı diğer ilişkiler gibi. yoksa mutluluk altın tepside sunulmuyor insana.
Evlililik müessesesi çok zor olduğu kadarı ile, bazı kurallara uymak karşılığında çok da kolay olabilen bir kurumdur.
Bence en önemli kuralda artık "ben" yerine "biz" olgusunu kabul edebilmek.
- Gerektiği zaman susmasını bilmek.
- Haklı olunduğu bazı durumlarda bile "özür dilemesini" bilmek
- Karşılıklı saygı
- Kendine yeterince özen göstermek, temizliğine dikkat etmek
- Evlilikten sonraki hayatı paylaşabilmek, ortak hareket edebilmesini öğrenmek.
Kısaca hayatı paylaşmak.
Bazı hususlara dikkat edilmesi durumunda çok güzel bir paylaşım olan evlilik, aksi durumlarda cehennem azabından farksız olabilir.
