Insanların bir ömür birlikte olmaya and içmelerini asla anlamıyorum.zaten bi özel animiz var o da ev. Yani mağaranız.oraya da bir bekçi dikmek bana donla sokağa çıkmak gibi geliyor. Bizim kendimiz oldugumuz, kafa dinlediğiniz bu yere bir yabancıyı koymak bana ağır geliyor. Ne yani ben ceketimi alıp giderken çatık bir kaş bana nereye diye mi soracak? Bunla yaşamak beni boguyor anlıyor musun?
