örf ve adet açısından bakılırsa, evlilik cinselliğe meşruluk kazandırmakla beraber insana madem evlendim neden sevişmiyorum fikrini aşılayabilir. ama çağdaş çizgide cinsellik evliliğe giden yolda sadece bir araç olmakla beraber, tarafların birbirilerini tanımalarına olanak sağladığı gibi cinselliğin evliliği şart koşan bir olgu olmadığını düşündürebilir.
evlilik olayını cinsellikten ibaret sanan zihniyetin ürünü bir sözdür. son yıllarda evliliklerin kısa sürmesi de bu zihniyetli insanların sayısının arttığı gerçeğinin kanıtı olsa gerek.
şöyle düşünün ki; bu zihniyet evlenecek, baba, anne olacak. bu düşüncedeki insanın yetiştireceği çocuğa da yazıktır. öküz olmadan küpe s*çmak bu olsa gerektir, evliliğin önemini anlamayan insan evlenmemelidir, yeni neslin sağlığı için.
askerden gelipte "cayır cayır yanıyorum ulan bana karı bulun" diye inleyen vatandaşların manifestosudur. hatun vatandaşın kim olduğu hiç önemli değildir. sadece askerdeki yanıklığını gidermek için evlenip çatır çutur...
anlarsınız ya.
birileri de aynı zihniyeti entelektüel çizgiye taşımaya çalışır. aynı bokun laciverti misali.
evlilik sevişmek için devletten alınmış izindir. ayrıca günümüzde devletin bazı vatandaşlara cinsellik vizesi uygulaması getirmesi gerektiği de apaçık ortadadır. **
sırf sevişmek için evlenilmez. sırf sevişilmek isteniyorsa, bu isteği karşılayabilecek kişi ve kurumlar mevcuttur. demek ki evlilik sevişmekten daha farklı şeyler için yapılmakta, o imza daha önemli şeyler için atılmaktadır. evliliğe sadece "sevişmek" olarak bakmak yüzeysellik olur.
bir de evlilik konusuna doğabilecek çocuğun açısından bakmak gerekir.
doğru bir önermedir ama eksiktir. evlilik her açıdan onaylanmış, her yönüyle bir hayat paylaşımıdır. salt cinsellik için evleniliyorsa burada bir sorun vardır.
