2007 yılında başladığım uludağ sözlük muhabbetinde 9. sene de ufak ufak bitiyor. Bir sürü şey paylaştım burada, türlü geyik çevirdim. Şimdi evleniyorum ve dedim ki neden bunu da gidip yazmayayım? Sonuçta beleş site, beleş hesap ve istediğimi istediğim kadar yazma hakkı.
Önce yıllar öncesine gideyim buraya yazarken üniversitede öğrenciydim. 5 parasız, gariban, çirkin, iddia kovalayan, oyun oynayan, sözlükte bişeyler biliyormuş gibi yazan bir tip. Şimdi bakıyorum hiç bi'şey bilmiyormuşum.
geldim 30 yaşıma, iyi bir işim var büyük bir şirkette önemli bir noktadayım. Maaş kallavi çorba kaynıyor, allah'a şükür her şeyim var. geriye ne kaldı? Evlilik...
tabi 30 olana kadar bir sürü hikayeler döndü, hanım kızlarla tanıştım görüştüm bazısı anlıktı geldi geçti, bazısına aşık olduk süründürdü. kimi benden ayrılır ayrılmaz başkasıyla evlendi. resmen kısmet açar oldum.
Sonra O'nunla tanıştık. eylül 2016 tarihinde. Güzel kız, çok tatlı, saçları kıvır kıvır. biraz gezer tozarız sonra herkes yoluna dedim, tabi içimden...
1 ay geçti aradan harika bir uyum, mükemmel bir iletişim. Saygı sevgi derken ben noldu nasıl dedim bilmiyorum " evlensek ya " dedim. Arabadayız çekmişiz kenara konuşuyoruz. Kız bakakaldı suratıma 10-15 saniye sonra tamam dedi. Sonra aynı anda geçtik detaylara ne zaman olur, düğün mü nikah mı, nerede otururuz falan.
Şimdi nisanda nişan, 2017 eylülde düğün olacak.
Geçen ay tektaş alıp evlenme teklif ettim. Böbrekle takas ettik yüzüğü adamla konuştuk parayı denkleştirip götürünce böbreği geri verecek buzluğa attı bekletiyor.
Bir sürü zorlukları da var tabi aileler farklı, bazen istekler farklı oluyor. Beklentiler farklı ama amaç aynı. Duygular aynı ve mutluluk ortak.
