Benim gibi 29 yaşına yeni yeni girmiş ve hala bekar olanların evli arkadaşlarına " eee nasıl gidiyor evlilik? Tavsiye ediyon mu ? " diye sorduğu ve aldığı cevaba göre ideal eşi arayanların konusu.
geceleri sarılıp uyuma eylemini düşününce insanı cezbediyor da işte karşılıklı olarak birbirini sevebileceğin, karakter ve yaşam tarzlarının uyduğu bir insanı bulabilmek çok zor geliyor bana.
bir durum. her şey yerli yerince oturunca düşünebilir bir olgu. 25 yıl öncesiyle, bugünün evliliğe bakış açısı çok değişti ama. yani bundan bir 25 yıl sonra daha görürsek eğer çok başka hal alabilir. evlenmeyenler daha çoğalabilir. ki çoğalıyor da zaten. ama ben evliliğe olumlu bakanlar tarafındayım yine de.
ben daha kendime katlanamıyorum bir de başkasıyla ve onun ailesiyle mi anlaşmak katlanmak zorunda olacağım yok yok bu evlilik işleri benim gibi birine uygun değil allah korusun.
bütün saçma sülalesini püsürünü dayamayacak, bu olayın iki kişilik bir ilişki olduğunu anlayabilen insanlar için güzel bir müessese. anam düğün özeniyor, biraderimin düğününde yapıldı biz de yapalım zırvalıklarındaki kişiler kimsenin başını yakmasın derim. kendi saçma hayatınıza başkasını sürüklemeyin.
Daha önce bir evlilik yaptım.
Bu nedenle korkarak bakıyordum. Yaşadığım psikolojik şiddet çok hırpaladı beni. Etrafımda mutlu evliliği olan insan sayısı fazla olunca ister istemez üzülüyordum ve uzun zaman sonra istedim. evliliğe dair çok güzel düşüncelerim vardı ve hâlâ var. Yanlış tercihim olan başarısız son ilişkimden sonra umudum iyice azaldı ve bakış açımdan çıkmış durumda.
