evinde, işinde, mütevazi bir hayat süren, kendini işine ve ailesine adamış nadide bir bayana, sanki hayatında kadın görmemiş gibi, evli barklı olduğunu bile bile hayvanın tekinin asılması durumudur. genellikle bayanın o ortamı terk etmesiyle neticelenir.
bizzat benim 14 ekim 2012 tarihinde yaptığımdır. ancak bildiğin türden bir asılmadan ziyade küçükken hayran olunan bir fahriye abla vardır. ya yanına yaklaşamazsın bile. ama büyüdüğünde iş değişmiştir. işte bu değişen konjonkür gereği, sembolik bir asıl gerçekleştirdi bu satırların yazarı. sadece bir ben vardım sana aşık ama bacak kadar çocuktum neyleyim, ama artık büyüdüm bak sana asılabiliyorum bile mesajı verilmiştir. bir daha da o fahriye ablaya yanaşılmamıştır zaten.
