Yurdumuzda sayıları oldukça fazla olan insanlardır. Evlenmeyi hayatlarının merkezine koyarlar. Evlilik hayali falan kurarlar. Sanki evlenince tüm dünyanın derdine çare bulacaklar. Eski kafalılık olarak görürüm.
Evlenme olayını abartırlar. Nedir ki evlilik? Memur huzurunda atılan bir imza. Sanki evlenince insan yalnız ölmeyecek. Evliler çifter çifter ölüyor. Bırakın bu saçmalıkları. Bir de aylar yıllar süren nişanlar, küçük bir serveti bulan düğün hazırlıkları falan... Evlilik diye hayatın özünü kaçırıyor insanlar. Halbuki hiç bir insanın gerçekte evliliğe ihtiyacı yok. Demek ki bu ihtiyaç toplum tarafından yaratılmış.
evlilik kişisel olarak büyük bir iş olabilir o insan için. ama onun evliliği benim için öyle değil. kimi insanlarda görüyorum sanki bana evlenmiş gibi bir havalar. bana ne olum ne kadar mutluysanız mutlusunuz. senin evlenmen benimle girdiğin bir yarışı kazandığın manasına gelmiyor. milyonlarca insan evleniyor işte. alelade bir durum.
Haklı insanlar. Çok büyük bir iş, nasıl evleniyorlar hayret ediyorum.
Öz ailemin davranışlarına tahammül edemiyorum bazen elin adamını öldürürüm ya da morartırım herhalde.
ailelerden, geleneklerden gelen bir zorunluluk olduğu için öyle görülmekte. Dezavantajlarının avantajlarından çok daha fazla olduğu bir mevzuyu çook büyük bir iş gibi görmenin sebebi budur.
