Evlenmek isteği ara ara bana da geliyor. Bir yuvamın olması özel hayatımı paylaşacağım birinin olması güzel şeyler ama karakter olayı beni hep huzursuzlaştırıyor. Bakalım.
Bir ev + araba almadan düşünmeyeceğim. Bunları alamasam da düşünmeyeceğim. Kimsenin hayatını yoksullukla geçirip beddua almanın gereği yok tek başımıza da yaşayabiliyoruz.
Evliliği sıradan bir olay olarak görmüyorum, başkalarının evlenmesi ve yürütememesi beni ilgilendirmez. Eğer ruh eşimi bulur ve birbirimize sımsıkı sarılırsak yapacağım eylemdir. Aksi taktirde evlenmeyi düşünmüyorum. ruh eşime olan sadakatimi 3-5 hayvani zevk için kirletemem. Kendisi gelmeyecek olsa bile.
artık düşünüyorum. cidden çok ilginç geliyor ama evet düşünüyorum. bir ev içerisinde artık birisi ile ortak bir şeyin sahibi olup paylaşma zamanı geldi gibi. varolan anne, baba, abi, abla kavramları sayesinde olunan aile olgusunun artık esas anlamına ulaşabilmek güzel bir şey gibi geliyor artık.
düşünüyorum ancak 2 kez hançer yemiş birisi olarak bu düşünme sürem biraz uzadı. maddi ve anlaşamama gibi bir sıkıntım olmamasına rağmen bu işlerin kader olduğunu anlamama sebep oldu. olursa olur olmazsa takılmaya devam.
Evliliği düşünüyorum fakat klişe olacak ama toplum tarafından bize dayatılan hiyerarşide çocuk yapma basamağına daha hazır olmadığım için de biraz erteliyorum. Düğün denen zıkkım şeyden de nefret ediyorum ayrıca kim çıkardıysa bunu mezarında düz yatıyordur umarım. Gençlerin sırf bu yüzden evlenmediğine yemin ederim ama ispatlayamam. Belki de ispatlarım.
Ulan neden millet pasta börek yiyecek göbek atacak diye para sayıyoruz lan biz.
Neyse sinirlendim. Siktir et boşver.
