Evlenmek isteği ara ara bana da geliyor. Bir yuvamın olması özel hayatımı paylaşacağım birinin olması güzel şeyler ama karakter olayı beni hep huzursuzlaştırıyor. Bakalım.
Düsünerek olmayacak hede. Mesela ben cocugum olsun istiyorum ama dusunerek olmuyor.
Ilkel toplumlarda kizlara gorucu gidilirken devir degisti. Erkeklere gorucu geliyor. Ve ben sayamayacagim kadar kizi reddettim. Kizlar niye boyle olduk? Gercekten aklim almiyor artik. Yuvayi disi kus yapar derken hakikat bu muydu? Resmen oglan evi naz evi moduna girdim. Hindistana dondu memleket.
Şu an evlenmek istesem en az 100-120 bin tl paraya ihtiyacım var ve kıyıda köşede 1 liram yok amk 6-7 sene borç ödemeye niyetim yok zengin 40-45 yaş arası ciddi düşünen bayanlar mesajlarınızı bekliyorum..
Sorulması şu devirde saçma olan sorudur. Yahu en basidinden bi' düğün bile kaç yüz bin lira olmuş, bunun bide ev dizmesi, altını vs vs'si var. Hadi düğünü yaptın evliliği sürdürmek zaten ömürden ömür alıyor. O yüzden okulu yeni bitirmiş ya da mesleğini eline yeni almış gençlerin (bu topluluğa bende dahilim) bu sorularla darlanmasına karşıyım, bırakın hayata atılalım, erkenden evlenip eve tıkılmak bize ne kazandıracak?
Basindan bir evlilik gecmis ve tek celsede bosanmis birisi olarak bir daha asla diyorum ve evlenmeyi dusunenlere aklinizi basiniza toplayin, hayatinizi sikip atmayin diyorum.
30 olunca evlenmek isterim. Daha iki senem var. Şu an para biriktirme evresindeyim. Olmadı 35 e kadar yolu var bu işin. Daha hazır değilim diyebilirim.
Evlilik çok güzel birşey. Para pul uğruna böyle güzel birşeyden mahrum olmayın. Herşeyin azı sadesi güzeldir. Boşverin eşyanız eksik olsun. Yanında musmutlu olduğunuz a dan Z ye sabahlara kadar yorulmadan sıkılmadan sohbet edebileceğiniz biri varsa hiç düşünmeden evlenin.
