insanı çileden çıkartan durumdur.
evlenmiş olmak için evlenen insanlardaki kafa yapısıdır.
evliliği kurtuluş olarak görürler ki evlenince ne bok yediklerini anlayacaklardır.
ha ayrıca tez vakitte öğrenmeliler ki bekar olmak bir tercihtir, yani bizimle evlenecek birileri olmadığı için evlenmiyor değiliz.
evlenince mutlu olacağım, hayatımda iyi kötü bir düzen olacak düşüncesiyle, başarılı olmuş, görünmüş olacağım görüşüdür. yanlış veya doğru orasında değilim işin. sonuçta insan, mutsuz olmak için evlenmez. hadi diyelim sevmese, mantık evliliği yapıyorum dese bile, onda da kendini mutlu hissetme, mutlu olunca da, hayata karşı başarılıyım diyebilmesi vardır. ve son olarak, asla ve asla; herkesçe kabul görülmüş, senin yaş'ın daha erken evlenmek için denilecek bir yaşta evlenilmemelidir. bu, erkek için de, kadın için de geçerli.
Altının gramı bu kadar pahalıyken, kira/konut fiyatları, aynı zamanda beyaz eşya bu kadar pahalı iken evlenebildiği ve o kadar borcun ve masrafın altına girme cesareti gösterdiği için kendini başarılı görüyor olabilir.
Başarıdan ziyade mutlu, eğlenceli bir olay olarak görmek gerekir ancak saçma sapan adetler, dayatmalar, piremsessleşmeler, aile kaprisleri yüzünden iki üç senede hayatından bezen, imzayı atayım da bitsin şu işkence diyen biri için başarıdır.
