lisedeki erkek sınıf arkadaşlarımın neredeyse hepsidir. kızlara-kadınlara mal gözüyle bakarlar, canları sıkıldığında onlara değer verir gibi davranıp yeni arkadaş bulduklarında kıçlarına tekmeyi basıverirler. tartışmayı kendileri yarattıkları halde üste çıkmayı bilir, asla karşı tarafı dinleme tenezzülünde bulunmazlar.çıkar amaçlı çıktıkları kıza ilk buluşmalarında: 'yarın bana kek yapsana' diyecek kadar yüzsüzdürler. en kötüsü de kişilikleri oturmamıştır. onların yanındayken hep diken üstünde olursun. bugün şunun hakkında bunu konuşuyorlarsa yarın benim hakkımda kim bilir neler derler düşüncesi beynini kemirir. ağzınla kuş tutsan yaranamazsın velhasılı kelam.
