ilişkiyi meşrulaştırmak, babasız çocukların ortalıkta cirit atmasına engel olmak, sevgi bitse dahi saygı ile bir ilişkinin yürütülebileceğini kanıtlar nitelikte olmak, insan olmak için sanırım.
sabah uyandığında yanında birilerini bulabilmektir. akşam eve geldiğinde birine merhaba diyebilmektir 70 yasınada gelsen el ele sokaklarda gezebilmektir. neyse şair ettiniz beni anladınız işte herşeyi materyalist bakmayın.
birincisi; insanlarin evlenmesi toplumun istikrari icin yararli. insanlar kimseye baglanamadiklarinda surtusme icin olmasa da stres icin buyuk bir potansiyel doguyor, cunku insanlar cinsel partner ugruna durmaksizin rekabet ediyorlar.
bir de modern toplum istatistiklerine bakmak gerek: bekarlar, evlilere kiyasla hastaliga, depresyona cok daha fazla maruz kalip erken ölüyorlarmis.
evliligi romantik bir birliktelik olarak goren modern batili yaklasima aliskin insanlar, ciftlerin eskiden bu konuda ne kadar pragmatik olduklarini bilseler cok sasirirlardi.
ayrica evlilik disi iliskiler, miras sularini bulandirir.
evlilik, butune bakildiginda, hem samimi hem de pratiktir.
aşk bitsede sevgi kalıcı bir duygudur. insanlar sevdiği, saydığı , güvendiği karşı cinsi sahiplenmek , onunla bir gelecek kurup mutlu olmak ve bu işi resmileştirip gelenekleri ve toplumun değerlerini hiçe saymadan yaşabilmek için evleniyor olabilirler diye cevaplanacak sorudur.
Evlilikte mantik ariyorsaniz bastan hata yapiyorsunuz demektir.
Birbirini gercekten tanimayan, farkli ailelerde, farkli kulturlerde yetismis iki insanin bir imza ile omur paylasmaya soz vermesinde mantik ariyorsaniz mantik yapinizda bir sorun vardir bence.
Zira bu isler mantikla yapilmaz tamamen duygularla yapilir.
Duygular devredeyse mantik devredisidir.
Basit bir denklem.
