-Şuanda yaptığım herşeyi kendim icin yapıyorum.
-kazandığım parayı kendime harcıyorum.
-anlamsız tripler yüzünden günün zehir olmuyor.
-arkadaşlarımla plan yaparken başkasının fikrini alma zorunluluğum yok.
-eve istediğim saatte girip, çıkabiliyorum.
-Kısacası özgürüm. Neden evlenip sahip olduğum herşeyden vazgeçip, hayatımı asla memnun olmayacak bir kadın için harcayayım.
insanlar ilk tanıdığınız şekilde kalmıyorlar. evlendiğiniz insanın 180 derece değişme ihtimali söz konusu olabilir. bu da yeteri bir sebep gibi duruyor.
Şöyle bir an ile özetlenebilir. Birbirinize doymuşsunuz aradan 2 yıl geçmiş iş monotonluğa binmiş. işten çıkmış eve gelmişsin herkes gibi sıradan bir hayatın var. Bir apartman dairesinde altlı üstlü bi yan duvarda kimin ne bok yediği belli olmayan bir apartman dairesi bu, sen kokuşmuş eşorfmanın ve atletinle köşede burnunu karıştırıyorsun karın akıllı telefondan popüler medyaya bakınıp duruyor. Hatta yıl 3 olsun bi de velet meydana geldi bok gibi yaşıyorsun karının kendi iş yerinde sorunları var günde bir çok öküzle muhatap oluyor sinirleri bozuk bu da senin gururuna dokunuyor ama elden bişey gelmez yoksa geçinemezsiniz modern dünyada kadın da çalışmak zorunda. Neyse o leş vaziyette evde otururken bebek başlıyor ağlamaya hanım duşa girmiş kişisel bakımını yapıyor günlerden cuma yarın tatil ama evlendin bi kere eskisi gibi sosyal hayatın yok akraba, ortak arkadaş ziyareti ve ya sikindirik çiftlerle sohbetler. kendine ayıracak vaktin yok ulan bugün yataktan çıkmayım şöyle tüm gün diziyi izleyim bitsin dedin karı surat asıyor. canım sıkıldı bilmem ne. işin maddi boyutuna girmeden içim sıkıldı amk daha yazmaya gerek yok. Böyle sıkıntılı anlara gerek yok.
erkeklerin başlı başına varlığı yeterde artar bile.. bir de koca dırdırı çekmemek için.. malum şimdiki erkekler kadınlardan daha beter dır dır dır dır yapıyor.. çok konuşan erkek hiç sevmem çünkü çoğu zaman boş konuşuyorlar.
sorumluluk, sorumluluk, sorumluluk.
çocuk sorumluluğu, eşine karşı sorumluluk, ailesine sorumluluk, özgürce hareket kabiliyetinin sınırlanması, ailene zaman ayırma zorunluluğu, birlikte yaşama ve getirdiği zorluklar, tahammül sınırının henüz yeterli olmaması.
tüm bu negatiflerin yanında bunlara değecek birinin henüz çıkmaması.
Uzun otobüs yolculuğu sıranda koltukta 2 büklüm uyudum geçen gece.eve gelince yatağımı o kadar çok özlemişim ki onu başka biriyle paylaşamayacağımı düşündüm.
kendimden daha çok güvenebileceğim biri çıkmadı karşıma.
