mantıklı olandır. mesela bir süre takıldın diyelim ben yüzde 50'nin üzerinde sıkılırsam masaya oturur ve tartışırız. her iki taraf da yüzde 50'yi geçerse ayrılırız. tek taraflı olursa da antlaşmaya maddeler ekleyip yürütürüz ya da karşılıklı feshe gidip anlaşarak ayrılırız. anlaşamasak bile ben yüzde 50'yi geçersem ayrılırım, o da bir süre sonra zaten beni unutup sıfırdan başlar. unutkanlık biz insanlara ait güzel ve bazen işe yarar bir özellik. bundan faydalanıp "unutma zorunluluğu" maddesi her iki taraf için de zorunlu koşul olarak cepte durup gerektiğinde öne sürmek koşulu ile anlaşmayı çözüme kavuşturabilir.
bazen şu aklımı çok seviyorum. çok güzel çözümler üretiyor ama insanlar anlamıyor işte. yapacak bir şey yok.
