Çocuğu evlenmeden de yapabiliyorsunuz. Aksine çocuk aile birliği içerisinde güvenle büyüsün diye. Evlenmeden çocuk yapsaydım ve babası istemeseydi dahi ailem beni sokağa atmazdı ki? Sonuçta masum bir bebekten bahsediyoruz. Çocuk için anne de baba da çok önemlidir. Ebeveynlerden biri manyak ise o evlilik kurumunun çocuğa zararı daha fazla olacağı için çocuk için boşanmak gerekir.
Evliliği de en az 3 sene denemeden çocuk yapmamak lazım o ayrı. Insanın özeleştiri yapabilmesi gerek : benden anne olur mu?benden baba olur mu? Diye düşünün uzun uzun.
çoğu insan yalnız iken kendini eksik hisseder. biriyle kendini tamamlamak ister. kendini karşısındaki insanın gözlerinde görmek ister. evlenmek hayatı paylaşmaktır. mutluluklarınız yol arkadaşınızla paylaştığınız zaman çoğalır. zorluklar da birlikte daha kolay aşılır. hayatta mutlaka birilerinin desteğine ihtiyaç duyacağınız zamanlar olacaktır. evlenmek mutlulukları olduğu kadar zorlukları da paylaşmaktır. ne yazık ki günümüzde insanlar bencilliklerine yenik düşüyor. biz kavramının yerini artık sadece ben almış durumda. böyle olunca da evlilikler kısa ömürlü oluyor. oysa evlilik fedakarlık ister. kişi bunu bir zorluk olarak görse de, uzun vadede evliliğin zorlukları yalnızlığın zorluklarından daha kolaydır.
Önceden rahat batması yazdığım başlık. Evlenebilmem için karşımdaki insanın son derece anlayışlı, sevgi dolu, kültürlü biri olması gerekiyor. Evliliğe dair beklentilerim çok mu büyük, insanlar bana neden sen evlenemezsin diyor?
Evliliğe dair beklentisi lüks yaşam, kat kat ev, araba, bilmem kaç karat tektaş, elinde hediyelerle gelen bir adet kociş olan kadınlar evleniyor. Erkekler kendilerine beş on milyarlık yüzük aldıran kadınlarla daha kolay baş edebildikleri için bu istekleri sorgulamıyor. Benim beklentilerim o kadınlardan fazla mı ki benim evlenme ihtimalim düşük olarak değerlendiriliyor. Benimle hayatı delikanlı gibi paylaşacak adam yoksa evlenmeyeyim zaten. Evliliğe bu kadar mesafeli iken evlenmem için tek neden ruhumun doyması olabilir. Deli gibi sevsem de masal yaşamayacağım bu yüzden evliliğe dair endişelerim var.
ev işlerini yapacak biri olsun diye evlenen erkekler, geçimini sağlasın diye evlenen kadinlarin gerçekleştirdigi bir şey olarak görmüyorum evliliği. Bu basitlikten uzak bir evlilik yapmak isterim. Hayatı paylaşmak isterim, omzundaki yükü paylaşmak isterim. Evde, dışarıda sorumluluklarımızı ortak yerine getirmek isterim. Hayat bu kadar zorken birbirimizin hayatını kolaylaştırmak, mutluluk katmak gerekir. Niye bu isteklerimin dünya üzerinde karşılığı olmadığını söylüyor insanlar. Karşılığı yoksa da bırakın beni kendi halime. Bir evliliğin içinde duygusal anlamda yalnız kalmaktansa kendi dünyamda böyle akmaya devam edeyim.
ister istemez daha düzenli bir hayatın olur. en önemlisi de sorumluluk arttıkça hayatın değeri daha fazla anlaşılır.
evli değilim ama öyle olur diye umuyorum. üniversitede kız arkadaşımla yaşadığım zamanlar evliliğin stajyerliğini yapmış gibi hissetmiştim. oradan tahmin ediyorum.
rahat batması.
bu meseleye aşırı duygusal baktığım dönemlerde evlenmediğim için şanslıyım. şimdi evlenmek için nedenlerden çok aşılması gereken parkurlar görüyorum. bunlar da gözümü çok korkutuyor. bana delilik gibi geliyor. belki her şey daha sade olsaydı böyle düşünmezdim. ya da tek neden var,aşık olmak. hadi gel, aşkı da birbirimizi de tüketelim demenin başka türlüsü evlilik. yine de insanların hem tavsiye ettiği hem de şikayet ettiği bir şey. karışık bir mesele. belki de birini tanıma yolculuğu, bu yolculuğa da rahatından ödün verenler çıkabilir.
70'ine geldiğinde yanaklarını sıkacak, ısıracak veletler..
Bayramda ne zaman gidecekler bu veletler diye hayıflanmak. (kapı gözlemekten çok daha iyidir)
