Hayat tek başına sonunu getireceğimiz kadar keyifli değil. Gerçi keyifli olsa bile tek başına bir yere kadar sürer bu keyif. Özellikle zor günlerde el ayak çekilince, bir başına kalınca daha iyi anlıyor insan.
Güvenebileceğim, sırtımı yaslayabileceğim, düştüğümde elimden tutup kaldıracak, rahatça yanında kahkaha atıp saçmalayacağım birinin varlığı fena olmaz. Hem birlikte çoğalmak gibi bir şansımız da varken neden olmasın?
Şöyle bir şeyin olma ihtimali bile çok güzel*
sevdiğin birisi ile her şeyi ( olumlu - olumsuz ) paylaşmanın yalnız yapılan her şeyden daha güzel olması. tabi bizimkiler her şeyi mutlaka tükettikleri için 1-2 sene sonunda çoğu evlilikte sıkılmalar bıkmalar başlıyor * sonrasında tartışmalar kavgalar hatta aldatmalar yeni arayışlar vs vs. son aşamada şiddetli geçimsizlik ve boşanma veya daha kötüsü fiziksel ve psikolojik şiddet.
hiç aklıma gelmezdi bunu diyeceğim ama yatağa ondan geç girdiğinizde , sırtınızın açıkta kalmaması için örtmesi. uykusunda bile yapıyor lan bu hareketi. hiç söylemedim ona ama çok hoşuma gidiyor *
Sevdiğin kişi ile aile olmak, beraber bir hayatı paylaşmak, çocuk sahibi olmak ve onları güzel bir şekilde büyütmek, yetiştirmek ve en önemlisi her daim yanında, yanı başında bir hayat arkadaşının varlığını bilmek ve hissetmek.
Evlenmek mutlu bir birlikteliği taçlandırmak ya da çocuk sahibi olmak için falan yapılmaz. Kandırmayın kendinizi, her istediğinizi karşılıklı rıza dahilinde evlenmeden de gerçekleştirebilirsiniz.
Evlilik ayrılmanın/boşanmanın kötü sonuçlarını ortadan kaldırmak için yapılır. Ortak çocuğunuzun refahı, aşkın bittiğinin kesin kanıtı, ortak mülkiyetin adaletli dağılımı için..
