kitaplarımın arasına tek cümlelik ifadeler bırakması. ya da habersiz çektiği şipşak fotomu kitabımın arasına koyması. o fotoda da ben camdan dışarı bakıyor olayım.
beklemediğim anda bulayım.
Ne var biliyor musunuz? Annesi ona vurdukça 'Acıyor' diye ağlayan alt katımda ki küçük kız. Sesi doluyor kulaklarıma, içim parçalanıyor. Elimden gelen bir şey yok ya, gebersem daha iyiydi. Bana aynı şekilde vursalar daha iyiydi.
Bunu bir yere yazmam gerekti, şansa bu başlık düştü. Hadi eksileyin. Tüm eksiler Küçük kızın acısı anısına gelsin. Annesi vurdukça bedeni mi yoksa minik kalbimi acıyor bilinmez...
