Ben genellikle maddiyattan ötürü evlenmek istemiyorum. Şimdi çiftler istemezse bile anneler istiyor düğün nişan sonra alıyor başını gidiyor fiyatlar. Onun için bu devirde çok zor. Ev kirası olmuş 5 bin lira. Pey pey.
yeni nesiller olarak günümüz toplumunun aile düzenini gördüğümüzde bunu yadırgamamız ve evlilik müessesesinden soğumamız çok normal. sıkıcı geliyor abi. mecburiyetler ve sorumluluklarla dolu, kısıtlanmış bir hayat gibi geliyor.
ama unutulan nokta şu;
nesille beraber aile düzeni de değişiyor zaten. yani sen evlendiğin zaman hayatının o gördüğün kasvetli manzaralar gibi olacağını bilemezsin. birincisi sevdiğin kişiyle evleneceksin, ikincisi kendi hayatını dilediğin yönde inşa edebilirsin.
gündüz işe giden, akşam eve gelip pırasa ıspanak yiyen ve evde survivor izlerken çocuk ağlamalarıyla başı şişen bir evlilik hayatı canlanıyor gözümüzde. ama gerçeğin nasıl olacağını adım atmadan bilemezsiniz.
hoş evlenmiyoruz da ne oluyor. beklediğimiz mutluluğu bulabiliyor muyuz sanki?
Şu sıralar yavaş yavaş düşüncelerinin gelip evrildigi yer. Yalnızlığıyla aşk yaşayan kimseye zararı olmak insan birinin ömür boyu hayatında olmasının getireceği bir dünya sorumluluğu da taşımak istemeyebilir. Gerçi Trick de Şurda herşeye ortak olan sırılsıklam aşık olarak evlendigin bir eş de de sanırım onlar o kadar da sorumluluk gibi gelmez. Ama olsun yuva kurmak herşeyiyle sorumluluklarin en büyüklerinden
uzun süreden beri yalnız yaşadığım için çamaşır, bulaşık, yemek ve hatta ara sıra da olsa temizlik konusunda sıkıntı çekmemeye başladım. hatta artık bunlar rutin hale bile geldi. bekar hayatı varken neden evlenmek isteyeyim ki?
Bir sebepten ötürü evlenememenin bahanesidir. Bu sebep evlenecek birisini bulamamak olur, parasızlık olur, beğenilmemek olur, olur da olur. Yoksa herkes sevdiği insanla evlenmek, dünyaya ortak bir eser getirmek ister.
sevgili olmak güzel birşeyken evlenip onu niye katledelim ki.
boşuna evlenince daha güzel demeyin. bütün sorumluluğu üstüne almanın nesi güzel. hadi evlendin sadece sevdiğinle mi evleniyorsun sanki onun ailesi onun akarabaları onlara karsı da bozmaman gereken gereksiz bir tutuma giriyorsun. niye yeni bir aileyi benimsemek zorunda kalasın ki?
Mantıklı karardır.
Duygusal yaklaşımla sevdiğinle her an beraber olacağını, onun yanında olacağını düşündüren hayal evlilik.
Gerçekçi gözle bakıldığında ise korkutucu mecburiyet.
Çevreme baktığımda gördüğüm korkunç gerçek;
(Genelleme)
Sevgililik evlenene kadar ki süreç gibi yaşanıyor. Nikahtan sonra "eş" olunduğunda çiftler değişiyor.gülen yüzler çarpan kalpler gidiyor, Erkek ilgisiz kadın suratsız oluyor. Hangisi hangisinin sebebi sonucu bilmiyorum.mutsuz çiftler çıkıyor ortaya. Bir yıl önce o gün birlikte olan çift onlar değil sanki.
Sevgili olmak erkeğin kadınına, kadının erkeğine bir ömür boyu koyduğu yerde korunması gereken sevgi kaynağı olmalı. Ömür boyu sürmeli.evlilik öncesi evlilik sonrası değişen konum değil sevgili olmak. Sevdiğin sevildiğindir.
Sevgiline olan duygu düşüncenin değişmesine evlilik sebep oluyorsa bu tüm sevginin mutluluğun artması yönünde olmalı.
ilginç diyalog;
-sevgilin var mı?
-hayır... evliyim ben.
Sevgilinle evlendiysen o senin sevgili eşin olmalı, hep sevgilin kalmalı.
Gördüklerim azaldığı hatta olumsuz duyguların arttığı yönünde.kendilerini ve Birbirini tükettiği yönünde, sabır mekanızmasının aktifleştiği yönünde ne yazık ki. Oysa sevdiğinin özlemine dayanmaya çalışırken sabır devreye girmeli, tahammülde değil.
Sevgililer birbirini duygu düşünce his olarak besleyip doyuracakken evlilikle bitiriyor. Tanınmaz hale getiriyorlar.
Neler oluyor? Ne -neden-nasıl-ne zaman-nerede değişiyor? Merak ettiğim, korkutan değişim.
Herkes evlenmek ister cesareti olan evlenir, ne olacaksa olur diye yaşayıp görür herhalde.
Mantıklı olarak, sükuneti koruyarak belli bir yaşta, belli bir olgunlukta yerine getirilmesi gereken vakti beklenen bir görev değil evlilik.
Hayallerimi gerçekleştirene dek düşünmediğim, mecbur hissetmediğim önemsediğim bir konu. Şimdilik uzaktan hakettiği saygıyı duyuyorum.
Gençliğinde bir kadını/erkeği seversin. Ömrünü ona adar, her şeyini onunla paylaşırsın. Sonra bir gün seni acımazsızca terk edip sevmediğini söyler, gelecek görmediğini söyler.
Tabi siz sonrasında hayatında olmasını istediğiniz tek kadını kaybedince kim gelirse gelsin bir başkasını sevemez. Başkası ile evlenmek istemezsiniz.
Birkaç geçerli sebep sayılabilir; çevrede görülen mutsuz ilişkiler, mutsuz çift sayısının mutlu çift sayısından fazla olması, yalnız yaşamaya alışmak, hep tek başına kararlar alıp, canın nasıl istiyorsa öyle yaşamışken birden başka birini hayatına dahil edip, bunun sorumluluğunu almak, bir de damat-gelin olma sorumluluklarının da beraberinde gelmesi insanı evlenmek istememeye iten sebeplerden olabilir.
Ancak öte yandan, mahalle baskısıyla yapılan mantık evliliklerini saymıyorum, tüm bunları manasızlaştıran biri çıkıyo ki insanların karşısına, böyle radikal bi değişim yaşamaya can atıyorlar.
Allah o insanı karşısına çıkarsın herkesin. Yoksa yalnız hayat zor, mecburi evlilik çekilmez.
