bundan bir buçuk sene öncesine kadar öyle güzel hayallerim vardı ki. çok güzel bir düğün, muhteşem bir gelinlik sevdiklerimle deli gibi eğleneceğim hayatımın aşkına kavustugum birgün. şimdi ise evlilik dediklerinde tek hissettiğim şey korku. evlenmek mi? sonsuz mutsuzluğun başlangıcı artık gözümde.
yapılabilecek her türlü parti eğlence atraksiyon bilimum etkinlikten baygınlık gelirse gayet normal bir durumdur. tabi genç 20 yaşlarında üni öğrencisi istiyorsa yokluktan çıldırmış imkan yokta olabilir.
Yaş olmuş 20 bu saatten sonra flört filan uğraşmam hiç gönlü olan varsa 3 vesikalık 1 adli sicil kaydı 1 psikiyatri raporu 1 maaş bordrosuyla babama başvursun.
Edit: yaş 20 abicim.
Sevginin tamamlanmak istenmesinden başka birşey değildir gözümde. Evlenmeden sevilmek olmuyor mu diye soranlara, oluyorda böyle bi tarafın hep ya yine giderse diyor.
Sevilen kisiyle aynı evi paylasmak istemek. Evlilik diyince aklımda beliren en güzel durum.
Evlenmeden paylasılamaz mı derseniz, pek mümkün fakat bunu uzun vadede yapabilmek, aileye karsı yalanların türlü türlüsünü kurmamak için çıkıs yolu evlilige çıkıyor malesef.
Çıkıs yolu demis olsam da bu karar malesef evlilige giris yolunu temsil ediyor. Öyleyse evlenmek isteyen arkadaslara, gelisme ve sonuc bölümünde de basarılar diliyorum.
