seviştiğiniz, yatağınıza aldığınız, terindeki tuzun tadını bildiğiniz, kenetlenerek uyuduğunuz, yaranızı gösterdiğiniz insanları et gibi kilo hesabına vuracaksanız kasaplara gidin. yaşadıklarınıza da sevişmek değil tepişmek diyin.
şimdiki aklımız olsaydı da bir kişiye bile elimizi sürmeseydik de kıvrım kıvrım kıvransaydık ama yine de sabredip dayansaydık. neyse artık geç de olsa anladık kendimiz saklamanın gerekliliğini. yapmayın etmeyin tutmayın desem kar etmez zaten. ileride nasılsa anlayacaksınız gayrı.
