evlilik zorunluluk değildir; evlenmeden aynı evde yaşamanın zorunluluk olmadığı gibi. kendi ayakları üstünde duran kadınların artmasıyla tercih edilme oranı artan bir yaşam şeklidir. kimi insanlar "imzamızı attık, artık özgürce koklasabiliriz", demek yerine beraberliklerini bu şekilde sürdürebilirler.
kişisel tercihtir, herkesin kendi bileceğidir.
sevgiyi ve bir hayatı paylaşmak için illa deftere atılan imzanın, parmağa takılan yüzüğün gerekli olmadığına inan, formaliteyi bir kenara atmış, "toplum ne der" kaygısını* sevgilerine karıştırmamış çiftlerdir.
erkeklerin ısrarla üzerinde durduğu adına da modernlik dediği durumdur erkeğe hayır diyemeyen kadınlarımız da bu durumu hoş görüyle karşılar bu tip ilişki süreci üniversite yıllarında başlar daha sonra mezun olunur iş hayatı başlar ve her nedense çiftler büyük ihtimalle erkek tarafı anlaşamadıklarını ileri sürer onun için zaten gelip geçici bir süreçtir geçmişinde kalan bir maceradır olan ise türkiye gibi at gözlüğüne sahip ülkede yaşayan kızımıza olur arkasından göz yaşı burun sümüğü falan aklı başına gelir ama iş işten geçmiştir
türk adetleri, gelenekler ve görenekler karşısında ezilmemiş, bunu kendine bir tabu olarak var etmemiş, kendi inandığı dünyada yaşamayı tercih etmiş çiftlerdir.sorun evlenmeden önce cinsel ilişkiye girdiklerini diğer insanlar gibi saklamaları değil bundan utanç duymadan birlikte yaşamalarıdır.oysa ki bizim toplumumuz 'göster ama elletme' toplumudur.bunları kınayan insanlar arasında bakir ve bakire olmayan birçok bekar insan varken üzerlerine gidilmemesi gereken çiftlerdir.
magazin furyasından nasibimizi aldıgımız, modernlik denizinde savruldugumuz milenyum çagında, tv kişilerinin pek sık gerçekleştirdigini gördügümüz ve artık bizim de normal karşılamaya başladıgımız eylem...
sevişmek için belediyeden alacakları izine ihtiyaç duymayacak kadar özgür bünyelerdir. iran'da bulunması zor;ama türkiye gibi çağdaşlaşma yolunda olan bir ülke için (toplumun yarısı gerileyip yarısı ilerlerken çağdaşlaşma olur mu bilmem ama) gayet normal çiftlerdir. imam nikahıyla evlenip belediye nikahıyla evlenmeyen böylece anayasaya göre suçlu sayılıp bunun bile suç olduğunu bilmeyen cahil bünyelerden çok daha eğitimli bünyelerdir.
türk kızlarının koca bulayım kendimi yamayayım düşüncesinde olmalarından türkiye de sık rastlanılmayan çiftlerdir. sevgi birlikteliğin temeli olmalıdır. devlet memuru önünde atılan imza değil...
"bir kere sen türksün, türklükte yok öyle evlenmeden aynı evde yaşamak filan. ama nedir filmlerde görmüşsündür, evlilik sıkar seni, kendine güvenmezsin, özentisindir, o zaman anlarım, beraber yaşarsın. ama senin örfünde adetinde yok böle bir şey" denilesi ama yine de saygı duyulmasa bile kendi haline bırakılası tiplerdir.
odunla dövülesi kişilerdir. bunların böyle hayatın sillesini yemiş gibi bir havaları vardır. sen daha çocuksun derler konuştukları akranlarına. biz hayata atıldık, her zaman birlikteyiz mesajı verirler sürekli el ele tutuşarak. lakin bu tip insanları kalın odun ile kovalamak farzdır. bunlar aslında evli taklidi bile yapamazlar sadece evlilik oynadıklarını sanarlar. yazık bunlara.
