artık her bayram, annenizin sen ne zaman evleneceksin diyerek başınızın etini yemek suretiyle sizin için eziyet seansları düzenlemeye başlamışsa, teyzenize enginar dolması tarifi vermeye başlamışsanız, o sene üniversiteyi kazanan akraba çocuğu sizin evde ne kadar düzenli ve süper ötesi yemekler yaptığınızı millete anlatıyor ve o çocuğun annesi birde hayırlı kısmet bulsa diye iç geçirip, oğlunun evinizde yarattığı maddi ve manevi hasarları aklınca size uygun bir kız bularak geçiştirmeye çalışıyorsa, artık oldunuz demektir.
tamam bekarım, güzel yemek yapıyorum, işim var, milletin yarışma programlarında sırf etiket olsun diye söylediği her şeyi yapabiliyorum ve yapıyorum, bir tekne almak için para biriktiriyorum, yazları otantik yurt dışı tatilleri yapıyorum.
Bu arada otantik yurt dışı tatilleri diyerek, ülkemizden ucuz olan yerleri kastediyorum. çünkü bu at başı gibi asyadan avrupaya uzanan cennet vatanızın güney sahillerinde bir hafta tatil yapacağınız paraya o otantik ülkelerde 3 ay geçirebilirsiniz.
şimdi konuya geri dönersek, bütün bunlar demek değil ki, annemin veya evimde zorla bana misafir ettirilen akraba çocuğunun annesinin bana bulacağı kızla evleneceğim.
hadi evlendim diyelim, ilk başta hatun yemek yapmasını bilmiyor olacak, ona yemek yapmasını mı öğreteceğim. öğrettim diyelim, hatun bakalım benim yaptığım tarzda yemek yapacak mı veya füzyon mutfağına ne kadar hakim ?
sonra kaç yıldan beri tekne almak için yemeyip içmeyip biriktirdiğim, bütün para evlendim diye millete ilan edip onları eğlendirmek adına uçup gidecek...
daha sonra hatun kişisi oturduğum evi beğenmeyecek taşınalım diyecek, bu zamanda istanbulda benim oturduğum muhitte benim kirama ve pek tabii ki benim ev sahibim gibi bir evi nerden bulacağım ?
o yüzden ya bir daha bayramda memlekete gitmeyeceğim ve o akrabam olacak ve evime çöreklenmiş kımıl zararlısını evden atacağım ya kendime bir hatun bulup ahanda bunu seçtim diye anneme götürüp hayatımı türk dizisi izleyerek geçirmeye başlayacağım...
nasılsa akşam geri yatacağım düşüncesiyle asla toplamadığım yatağımdan kalkıp, feysbuktan sonra en çok girdiğim yemeksepeti.comdan sabah kahvaltımı sipariş verirken, dün gece elbiselerimi çıkardığım koltuk gözüme ilişti.
O an karar verdim ki, bu eve bir kadın eli değmesi lazım. Zaten anlayamıyorum, bu ev bu kadar seri bir şekilde nasıl dağılabiliyor? Mutlaka gündüzleri evde yokken birileri bu eve girip dağıtıyor diye düşünürken, annem arayıp, her zamanki gibi, sözü ne zaman evlenmeyi düşünüyorsuna getirdi, ki bu konuda kendisi rakipsizdir. Çünkü havanın yağmurlu olmasıyla başlayan konuşmamız, takribi olarak 1 dakika 12 saniye sonra evliliğe getirmeyi başarabilen bir insandır.
Neyse, bu salvoyu da başımdan savuşturdum demeye kalmadan, bir zamanlar tanıdığım ve bana yüz vermemiş bir bayanın adının geçmesiyle irkildim.
O bayanın annesiyle benimkisi konuşmuşlar ve bir zamanlar bana yüz vermeyen o bayanla benim belediye başkanından alınan yetki sınırları içinde yani legal olarak sevişebileceğimize karar vermişler. Başkasının sizin adınıza karar vermesi ne kadar incitici gözükse de aslında bu durum güzeldir. Çünkü sizin için ne kadar jakobence gözükse de bir karar verilmiştir. ister uyar ister uymazsınız, orası size kalmış.
Lafı uzatmadan, hemen anneme onu dinlediğimi ve onun tercihlerine değer verdiğimi göstermek için, hemen bayanla ilgili sorular sormaya başladım: yaşı, boyu, öğrenim durumu, nerde çalıştığı, hamarat mıymış falan filan ...
Annemde bu sorulara aşina insan olduğu için tıkır tıkır saydı.
Bayanın telefonunu vermesiyle, annemin bana bir gelin bulma konuşması daha sona erdi.
Sonrası mı?
Annemin verdiği telefon numarasını hiçbir yere yazmadığımdan unuttum gitti ve o sırada kahvaltı için verdiğim sipariş geldi. Bir sosisli, bir de goralı ...
Onunla vakit geçirmekten sıkılmayacağını anladığın zaman. Diğer bütün etkenler bunu otomatikmen bunu etkileyeceğinden, öne sürdüğüm fikrin mantıklı olduğunu düşünüyorum.
