Aksine ben kurtulmak istiyorum. O kadar uğursuz bir soyadım var ki insanın başı beladan kurtulmuyor.
Azıcık kocamın soyadının tadına bakacağım. Olmazsa gider değiştiririz.
Biraz şov gibi duran hareket. Katılırsınız, katılmazsınız; önce sebebini anlatayım.
Bilindiği gibi evlenen kadınlarımız arasında son dönemde böyle bir moda var. Herkesin isteğine saygılıyım fakat biliyorsunuz ki evlenen kadının kütüğünü, memleketini bile evlendiği erkeğe göre değiştiriyorlar. Yani senin oradan soyun, memleketin siliniyor ve sen buna karşı hiçbir hak aramıyorsun ama kızlık soyadı rerörö. O yüzden kızlık soyadı tantanasında bulunanlara 'şov yapıyorlar' gözüyle bakıyorum.
babasının soyadını ömrünce taşımak istiyor. fakat şu da var ki o soyad da bir erkeğin soyadı. bir paradoks gibi geliyor bana. ama anlamak da gerek yani, taşısın bakalım.
evlenmek soyadı değişikliği değil, bir hayatı paylaşmaktır fikrini benimseyen kızdır. ama sığ görüşlü erkekler bunu nedense anlayamamaktadır. hala evlenecekleri insanları bir mal ve meta olarak gören zihniyetle zıt düşmektedir. şu kafaları değiştirin beyler, bu yüzyıla uymuyorsunuz.
sadece kızlık soyadını kullanıyorsa problem yok. ama kızlık soyadımdan vazgeçmem ama yanına kocamın soyadını da ekleyeceğim diyorsa ve bu kişi bir de çift isimliyse vay onun haline.. uzunluk bakımından destansı bir ismi olmuş demektir.
evlendi diye bir insanın soyadını değiştirmek zorunda bırakılması insan haklarına aykırıdır. bunu kadın erkek ekseninde değil insan hakkı olarak görmek gerekir. ya dünya düzeni farklı olsaydı ve erkekler soyadını değiştirmek zorunda bırakılsalardı. yukarıda o kadar afra tafra edip bi anlamda kadınları küçük gören ve fedakarlık yapmaları gerektiğini düşünen erkek kişiler aynı şeyi söyleyebilecekler miydi acaba? sonuçta bir insan hayatı boyunca kendisiyle bütün olan soyismini değiştirmeye zorlanıyor. tamam ismimizi de kendimiz seçemiyoruz ama artık yetişkin olduğumuz evlilik yaşında kullanacağımız soyismini bir kadın kendisi seçebilmeli.
öte taraftan, kocanın soyismini taşımaya kesinlikle karşı olsam da, bir kadın olarak kadınların buna müstahak olduğunu da düşünüyorum. öyle olmasa 25-30 yıllık soyadlarını değiştirip bir anda başkasının soyadına adapte olamazlar. birkaç yıl sonra boşanıp gene kızlık soyadlarına adapte olup sonra da ikinci kocalarının soyadlarını kısa sürede kabul etmezlerdi. örneğin pınar altuğ. çocuklar duymasının jenerikleri peşpeşe yayınlansa kadının soyadı değişimi net bir şekilde görülürdü.
not: tabii konuyu sadece soyismi ekseninde ele aldım. yoksa kadınlar evlilikte nelere zorlanmıyorlar ki. insan hakkına girersek soyismine gelene kadar daha neler var.
edit: bu arada bir bilgi. 2004 yılında izmirli avukat bir kadın avrupa insan hakları mahkemesine bu konuda başvuru yapmış açtığı davayı kazanmıştır. böylece erkeğin soyadına geçme zorunluluğu bir insan hakkı ihlali olarak ahim tarafından kabul edilmiştir. bu karar bizim mahkemelerimizde açılacak davalara da örnek oluşturabilir. kadının ismini felan hatırlamıyorum ama haber posta gazetesinde yayımlanmıştı.
aynı kız daha evlenmeden boşanma ihtimali üzerine birçok saçmalıktan bahseder.yanlış anlaşılmasın ama bu kızlar kocasına koşulsuz bağlılığı hiçbir zaman gerçekleştirmeyecektir.''her zaman bir ayağım dışarıda olsun bakarsın gönlüm başkasına da kayabilir.'' insanıdır.şahsen bu tür orospularla ben oynuyorum evlenme vaadiyle her dediğini kabul edip kalçalarını tokatlaya tokatlaya becerdikten sonra siktiri basıyorum.çünkü istedikleri bu.kazığı atan siz olun bu kızlara.zevk veriyor aga.gözünün yaşına bakmayın.
toplumun ona vermeye çalıştığı rolleri reddeden kızdır. aslında olaya derinlemesine bakınca bu kızın yaptığı şeyin hiç bir şeyi değiştirdiği yok, yine de erkeklerin egemenliğinin fazlasıyla hissedildiği bir toplumda azımsanacak bir durum değil. aslında bu kızın soyadının değişmesi evlenmeden önce babasının malıyken, el değiştirip kocasının malı olması anlamına geliyor. kimin malı olduğu belli olsun diye de sahibinin soyadını taşıyor. burada önemli olan bu kızın neden annesinin de soyadını taşımadığını tartışmaktır. sahi çok mu zor, ne olur bize annemizin de soyadını verseler? yok ama bazı sivri zekalılara göre kadın incecik zardan ibaret zavallı bir yaratık, erkekle aşık atmak onun ne haddine değil mi? ama zamanın birinde şimdi sahip olduğumuz haklar da yoktu, gün gelir çocuklarımıza kendi soyadımızı da veririz. burada önemli olan kadının kendini mal olarak görmemesidir, işte o gün erkekler güçlerini bizimle paylaşmak zorunda kalacaklar.
sonuç olarak , soyadı kadınla taşınmaz yani koca tarafından bir kaygı mevcutsa , bunu oğul döllerle devam ettirmek işe bayağı bir yarar -ha kadın ailenin tek çocuğudur kocasına rica eder erkek kardeşim yok kullanabilirmiyim diye o durumda mazur görülüp tamam hatun kullan ama basbağırma benim soyadım ailemden diye öğütlenir izin verilir .
