elinde cep telefonu, ağzında sakız, altında şort ve bonus olarak parmak arası terlik giyen erkek neslinin çoğalmasıyla o beğenmediğin kızlar da evlenir maalesef.
skilecek kız sayısının artmasıyla ters orantılı gelişen olaydır.
içimizdeki irlandalılar "yaaa yok öyle, vermiyoruz diye evlenilmeyecek kız olduk di mi hııı??" diye pöykürüyor gibiler. yok anam. asıl evlenilecek kız dediğin sakin olur bi' eli ayağı durur. tabi azgınlıktan, karaktersizlikten önce evliliğin ne olduğunu idrak etmek gerekir. "biz şimdi evlenicez bu adam beni karşılığında bi şey vermeden skcek, niye evleneyim?" mantığındaysanız, gidin ölün bi' yerde.
evlenilecek "irkek" kum gibi ya memlekette... haliyle yeterli sayıda uygun kız yok.
ne yapıyoruz? çaydanlık elde mutfağa doğru koşturuyoruz... ne için?
kişiyi dipsiz abazanlık çukuruna sürükleyen feci gerçekliktir. insan bir yandan da, "ulan sadece kızlar mı değişmiş, erkekler hala 80-90 zihniyetinde mi mna koyim?" diye düşünür fakat bir sonuca varamaz. evlilik derdi olmadığı halde "abi ne yapcaz biz bunlarla ne biçim bi ırk lan bu?" diye düşünür durur, kafayı yer.
ha sonunda ne olur? evlenir, çocukları olur. karısı ne kevaşe kevaşe konuşuyordur, ne sakız çiğniyor ne de milletle mesajlaşıyordur. garipsin hayat.
