ona; niyet ne idi akıbet ne oldu denir. ne olacak annene babana benzeyeceksin. başlardaki yeni evlilik aktiviteleri bitecek, asosyal bireyler haline dönüşecek o hızlı çiftimiz. arkadaşları kalmayacak, sevgiliyken bile daha çok beraber olan çiftler kıçlarınuı dönüp uyuyacaklar. hele bir de çocuk oldu mu, elveda meyhaneci artık kalamıyorum...
o kadar da korkunclu degıl merak etme.
Yıllardır evlılık fobısı olan bırı olarak cok rahatca yazabılırımkı her ne kadar resmıyete gomulmus gıbı olsa da aslında huzur verıcı..
Yanı benım ılıskıme devletın memuru neden karıssın gıbı duruyor aslında,
ama nasıl derler hanı uzerınden agırlık kalkmıs gıbı, herkese acık acık bak bu benım esım demek gıbı..
Sankı ılıskıye bıseyler daha eklemıssın, kutsallastırmıssın, herkese ılan etmıssın gıbı..
Tum dunyaya o benım, bız bırbırımıze aıtız ve sonsuza kadar oyle kalacak dıye haykırmıssın gıbı..
Kısacası emın olmadan asla karar vermemelı ınsan ama emın oldugun anı acıklayabılecek bı tasvır de yok..
Sadece hıssedebılırsın dogru an oldugunu o an geldıgınde, dogru ınsan oldugunu ve ıcınden bır ses ıste sımdı der fısıldayarak,
baska hıckımse ne oldugunu anlatamaz baska turlu..ben de anlatamam..
Esım horlayarak uyuyo yanımda sımdı,
ve ben yuzumde aptal bı gulumsemeyle bunları yazıyorum..
ruhsal açıdan kendimi tamamladım. allahuteala insanları öyle yaratmış ki kişinin hayatında karşı cins yoksa ve bu kişi evlilik gibi sıkı bir bağla bağlı değilse kendini tamamlaması imkansız. yaş almış erkek ve kadınlar içinde evlenmemiş olanların psikolojisinin ne denli bozuk olduğunu onlarla çalışan bilir.
