Üç adet sebep sayabiliyorum;
*Gençliğini kapalı yaşamak istememiştir, bundandır.
*evleneceği adam şart koşmuştur, bundandır.
*artık evlendiğine göre, kendisini kimseye beğendirme gereği duymayacaktır, bundandır. *
ben bu tip bi iki insanla konuştum, diyolog aşağı yukarı şöyle bi şey:
- evlendikten sonra kapanmayı düşünüyorum işte ben de
+ iyi güzel hoş da zaman dilimi komikmiş, niye evliliği bekliyorsun ki
- ya şimdi gelinliğim çok önemli, bi giyeyim, fotoğrafımı çektirim, yoksa inanıyorum yani, düğünden sonra inşiallaa
+ hmm, yazık..
hayır, inanmışsın başını örtecek kadar, işin ibadet noktası o gelinliği giyememek olmalı, ne diyeyim allah hidayeti bu tipe versin.
evlendikten sonra jartiyer giymeye başlayan kadınla aynıdır. ya da şu mantık güdülüyor olabilir ki gerçekten çok saçmadır: açayım saçayım, görüleyim beğenileyim. en yakışıklı en zengin kocayı örterek nasıl bulabilirim? açtım saçtım, görüldüm beğenildim. en yakışıklı en zengin kocayı buldum ve evlendim. ben artık kime açılayım saçılayım? kime görüneyim, kim beni beğensin? beni alan almış, olan olmuş ve olay bitmiş.
daha çok sebep sayılabilir veya türetilebilir. tercih meselesidir aslında, uzatmamak gerekir.
samimi olarak inanarak yapıyorsa sorun olmayacak lakin bir başkasının isteği üzerine gönülsüz ve iradesiz olarak yapıyorsa sıkıntı oluşturabilecek durumdur.
bu bir tercih olduğu gibi zamanı da olmaz. fakat türban olayının dini bir tercihten çok siyasi bir figür haline geldiği ülkemizde pek hoş karşılanacak bir durum değildir. (bkz: niyet bellidir).
