benim için mümkün olmayan olay. anne tarafı kompile bana benziyor. evlatlık olsam bile ya teyzelerimden ya dayımdan almışlardır evlatlık. dayım biraz piçe benziyor kesin o ibne vermiştir beni evlatlık.
"Umarım gerçek ailem çok ünlü ve zengindir, sade bir yaşam sürmem içim bu aileye vermişlerdir ve bana ait bir banka hesabına 1 milyon dolar yatırmışlardir."
Bu saatten sonra tepkisiz kalırdım. Beni büyüten, okutan, meslek sahibi olmamı sağlayan, evlendiren, çocuğuma dedelik/babaannelik yapan kişilere anne baba demeyi reddedip, sırf vajinasindan çıktım diye beni evlatlık verenin peşine düşmenin anlamı yok..
Abim 13 yaşına kadar beni çöpte bulduklarını o kadar çok söylemişti ki inanmıştım gittim anneme sordum oda evet çöpten bulduk demişti tamam o zaman deyip internet kafeye gidip CS oynamaya devam etmiştim bugünde ögrensem öyle bir şeyi yine gider CS oynarım heralde.
mutluysan pekte tınlanmaması gereken konu. ama bir de meraklı olduğumuzu göz önünde bulundurursak gerçek aileyi bulma çabası içine girebiliriz. ama ben olsam yapmam yani bu aileden başka yerde mutlu olamam. tüm saykoluklar bizde malûm.
öncelikle kendi aileme* neden bana söylemediklerini sorarım. mantıklı bir açıklaması varsa babamı affederim. annemi her türlü affederim. benim bi tane annem var.
sonra asıl ailemi biliyorlarsa nerede olduklarını öğrenir. yanlarına gider yüzlerine tükürüp dönerim.
ablamın elini öpmek olurdu. hayatımın ilk 10 senesi hep "sen evlatlıksın camide bulduk biz seni" diye paranoyaya sokmuştu beni demek ki haklı imiş kızcağız boşuna ağlayıp zırlamışım derdim *
